Search for posts by LostSouls
First Page | « | 1 ... 106 | 107 | 108 | 109 | 110 ... 318 | » | Last
Search found 3178 matches:
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 10:17 PMDakota
Met een rot vaart reed ik over de wegen. Als ik nog net optijd Jonesy de straat op zie rennen remde ik zo hard als ik kon en stopte gelukkig nog optijd voor hem. Ik stapte meteen uit en rende naar hem toe. 'Oh mijn god... Mijn mannetje.' zei ik terwijl ik hem in mijn armen nam. 'Ik was zo bang!! Nooit meer weggaan bij mama of papa.'zei ik en drukte overal kusjes. Als hij in de richting wees waar hij vanaf was gekomen als antwoord op Joshua beet ik op mijn lip. 'Gaan jullie maar. Ik blijf wel bij Jonesy.'zei ik en beet op mijn lip.
Joshua
Ik stapte mijn motor af en hing mijn helm er snel aan waarna ik in de richting begon te rennen waar het kleine jongetje naar toe wees. Ik zag nog net op het nippertje hoe ze Emilia haar hart eruit rukten. 'NEE!!!' schreeuwde ik en rende ernaar toe maar was uiteraard te laat. Ik voelde hoe mijn ogen rood werden en ik kwam helemaal in killermode. Ik keek naar de meid waar het allemaal om draaide en zette mijn tanden in haar nek. Ik hield haar zo vast en trok zo haar arm eraf gevolgd door de andere. Ik beet zo hard dat ik makkelijk haar hoofd eraf kon rukken. Vervolgens rukte ik haar hart eruit en liet haar levenloze lichaam vallen en trapte met mijn schoenen haar hart plat.
ReplyRe: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 03:29 PMDakota
Als ik Ron achter me hoor zuchtte ik. Ik zette de nek van Joshua recht en gaf hem mijn bloed om zijn bloed zich sneller te laten helen. Als hij langzaam bij komt keek ik in zijn ogen. 'Waar is Emilia met mijn zoon?' vroeg ik hem en kroop vanonder hem waardoor hij zijn hoofd op de grond stootte. 'Haar leven aan het opofferen voor dat wezen wat jullie familie noemen.'zei hij en ik nam hem bij zijn shirt en trok hem zo overeind tegen de muur aan. 'Ik heb nu geen tijd hiervoor. Waar is ze heen!' siste ik naar hem. 'New Orleans street. Ze kreeg een bericht die eigenlijk voor Ron bedoeld was. Ze wouden Emilia anders zouden ze jullie kind wat aan doen.' zei hij. Ik liet hem los en liep de mansion uit. 'Schiet op!! Voor het dalijk te laat is.' riep ik naar Ron en stapte zelf achter het stuur wetende dat ik harder reed dan Ron.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 02:33 PMAh hell nahh... you are not slapping my child bitch 
---
Dakota
Ik liep door de deuren van de Lincoln mansion en liep direct naar boven naar de kamers. Ik vond Joshua bewusteloos op de grond. Zijn nek was gebroken. Ik zuchtte en ging bij hem zitten. 'Die psycho vriendin van je.' zei ik zuchtend en trok hem met zijn hoofd op mijn benen. Ik begon moedeloos te worden en wou gewoon sterven als mijn kindje niet gevonden werd.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 11:44 AMDakota
Ik knikte als hij dat zij en zag op de grond bij de deur zijn knuffeltje liggen. Die had hij duidelijk laten vallen want die zou hij nooit vergeten. Ik beet op mijn lip en nam het knuffeltje op. 'Wacht, ik wil mee.'zei ik en liep naar de kast waar ik snel een trui en een spijkerbroek uithaalde. Ik trok dit snel aan en liep de deur uit die ik achter me dicht deed. Ik veegde de tranen van mijn wangen en merkte hoe mijn ogen rood kleurde. Het verdriet had plaatsgemaakt voor woede en moedersinstinct.
Joshua
Ik fronste. 'Wat heb jij met hun kind te maken?'vroeg ik en zuchtte even. Daki had een kind. Mijn kleine zusje had een kindje. Hun hadden met succes een kind gebaard en waar is mijn kleine meisje? Ik beet mijn kaken samen. 'Wij hebben niks met dat kind. Laat ze maar komen. Laat ze het hele huis maar binnenste buiten keren. Dan zijn ze ook zo weer weg.'
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 10:47 AMDakota
Ik ging op het bed zitten, zo hard aan het huilen dat er geen woord meer uit me kwam en dat ik alleen maar naar adem kon graspen. Ik probeerde mijn ademhaling weer op de rit te krijgen en keek door de deur waar Ron weer binnen kwam. 'Dit is allemaal jou schuld.' zei ik uit paniek. Natuurlijk was het niet zijn schuld. 'Van jou moesten we in Mexico blijven. Als we hier waren gebleven was die zus van je niet ontspoort en had zij nu niet verdomme mijn kind ontvoert!!' riep ik en voelde nog altijd de tranen over mijn wangen biggelen.
Joshua
Als de telefoon af ging gaapte ik kort en kwam ik overeind. Ik liep naar de kast waar ik wat kleren uit haalde en keek naar Emilia. 'Wie is het? Scott?' vroeg ik haar terwijl ik mijn boxer aan trok.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/08/2019 11:52 PMDakota
Tijdens mijn orgasme merkte ik dat hij ook niet veel meer nodig had om klaar te komen. Als hij dan ook uiteindelijk over het randje gat kreunde ik en beet op mijn lip terwijl hij zijn goedje op mijn bil liet landen. Door de douche stralen was het er ook snel weer af. Ik kwam vanonder de douche. 'even kijken of we ons mannetje niet wakker hebben gemaakt.'zei ik en liep in mijn badjas naar de kamer. Jonesy was nergens meer te bekennen en een gevoel van paniek bekroop mij. 'RON!!'riep ik snel terwijl ik overal keek of hij zich misschien verstopte. Maar hij was echt weg.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/08/2019 11:13 PMDakota
Ik kreunde. Ook al probeerde ik nog zo hard om me in te houden. Het lukte niet zoals het zou moeten lukken. Ik beet op mijn lip om me stil proberen te houden, maar ook dat hielp niet veel. 'Fuck Ron.' perstte ik door mijn lippen. Het genot bouwde zich op in mijn lichaam tot een heerlijk orgasme.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/08/2019 10:48 PMDakota
Ik glimlachte tegen zijn lippen en legde mijn hand tegen zijn borstkas. 'I love you more.'zei ik zachtjes en drukte mijn lippen terug. Ik had mijn leven zonder Ron echt niet meer kunnen voorstellen. Hij was mijn steun en toeverlaat. Mijn leven mocht en kon niet meer veranderen. Het moest zo blijven... voor eeuwig.
Joshua
Ik grijnsde als ik haar hand in mijn broek voel en drukte mijn lippen wellustig tegen de hare. Ik zou nooit genoeg kunnen krijgen van haar. Dat kon niemand mij wijsmaken en al zeker Dakota niet.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/08/2019 09:34 PMDakota
Ik drukte een kusje tegen zijn schouderblad. 'Het lukt ons wel. Ze worden gewoon weer terug wie ze waren voor alle ellende. Het lukt ons wel.' zei ik en beet op mijn lip. Het moest ons lukken, want ik kon ze niet hier zo achterlaten om terug te gaan naar mijn leventje, maar ik kon ook niet te lang voor de hier blijven omdat Jonesy er de dupe van zou worden.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/08/2019 07:54 PMJoshua
Als ze erover door gaat zuchtte ik. 'Ik zou bijna denken dat hun bezoekje je humanity terug aan heeft gezet. Vergeet ze toch. We hebben elkaar en al onze slachtoffers. Meer hebben we niet nodig.' zei ik tegen haar en had geen zin om hier nog over door te gaan. Al helemaal niet als het over ons ongeboren dochtertje gaat.
Dakota
Ik haalde een hand door mijn haar terwijl ik keek naar Jonesy die weer rustig lag te slapen. Ik wou echt dat niemand te weten kwam van zijn bestaan. Dat zorgde alleen maar voor problemen en zoals afgesproken wou ik dat Jonesy niks met onze families te maken kreeg. Ik kwam overeind en liep de badkamer op waar ik me uitkleedde en bij Ron onder de douche stapte. Ik sloeg via zijn rug mijn armen om hem heen en legde mijn hoofd tegen zijn schouderblad. 'Ons leventje was perfect voordat die twee het gingen vergallen.' zei ik zacht.