ORPG|| WD
First Page | « | 1 ... 29 | 30 | 31 | 32
[ Go to bottom | Go to latest post | Subscribe to this topic | Latest posts first ]
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 11:44 AMDakota
Ik knikte als hij dat zij en zag op de grond bij de deur zijn knuffeltje liggen. Die had hij duidelijk laten vallen want die zou hij nooit vergeten. Ik beet op mijn lip en nam het knuffeltje op. 'Wacht, ik wil mee.'zei ik en liep naar de kast waar ik snel een trui en een spijkerbroek uithaalde. Ik trok dit snel aan en liep de deur uit die ik achter me dicht deed. Ik veegde de tranen van mijn wangen en merkte hoe mijn ogen rood kleurde. Het verdriet had plaatsgemaakt voor woede en moedersinstinct.
Joshua
Ik fronste. 'Wat heb jij met hun kind te maken?'vroeg ik en zuchtte even. Daki had een kind. Mijn kleine zusje had een kindje. Hun hadden met succes een kind gebaard en waar is mijn kleine meisje? Ik beet mijn kaken samen. 'Wij hebben niks met dat kind. Laat ze maar komen. Laat ze het hele huis maar binnenste buiten keren. Dan zijn ze ook zo weer weg.'
Reply
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 03/09/2019 02:29 PMEmilia
"Ik heb vijanden wij hebben vijanden." zei ik tegen hem terwijl ik overeind kwam." laten we gaan" ik pakte mijn tas in en dacht niet eens na ik moest dat kind redden. Ookal haten ik Ron en Dakota hij had niks met ons te maken. En het bloed van een kind had ik liever niet aan mijn handen." We hebben nog 30 minuten ik ga" als Joshua me tegen houd sla ik hem uit reflex neer "i'm sorry babe... This is mine problem."
Laila
Het kind wilde maar niet stoppen met janken." hou je kop" ik gaf hem een klap en keek ongeduldig op mijn horloge." het is tijd" zei ik grijnzend.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 02:33 PMAh hell nahh... you are not slapping my child bitch 
---
Dakota
Ik liep door de deuren van de Lincoln mansion en liep direct naar boven naar de kamers. Ik vond Joshua bewusteloos op de grond. Zijn nek was gebroken. Ik zuchtte en ging bij hem zitten. 'Die psycho vriendin van je.' zei ik zuchtend en trok hem met zijn hoofd op mijn benen. Ik begon moedeloos te worden en wou gewoon sterven als mijn kindje niet gevonden werd.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 03/09/2019 03:19 PMHAHAHA
Emilia
Ik kwam aan bij de afgesproken plek en stapte uit. Vanaf mijn ooghoek zag ik Laila's handlangers al." wat doet die duivel hier" ik grijnsde vals Emilia Lincoln de duivel van New orleans. Ik kwam Laila's winkel binnen en zag het jongetje zitten met de ogen van mijn broer maar het gezicht van zijn moeder." Emilia" horde ik Laila zeggen terwijl ze achter het jongetje ging staan en een mes op zijn keel zetten. Mijn adem stokte in mijn keel "let the kid go" zei ik tegen haar "mijn leven voor zijn leven." Ze grijnsde vals "ik denk dat het Ron nog meer pijn zal doen als ik jullie beide gewoon uitschakel." Voordat ze het mes over het jongetjes keel kon halen greep ik haar pols vast en ramde ik haar hoofd tegen een glaze pot.. Waarna ze terug vocht en haar tanden in mijn nek zetten ik schreeuwde het uit maar wist haar van me af te krijgen ik gooide haar aan de kant." Wat is je naam?" vroeg ik het jongetje snel terwijl ik hem losmaakte "Jonesy" zei hij huilend terwijl hij zich tegen me vastklampte." Don't leave me." Mijn ogen kleurde weer blauw terwijl mijn humanity aansprong "luister Jonesy je beng een Lincoln.. En Lincolns zijn winnaars." ik maakte hem van me los "ren zo ver als je kan" zei ik met tranen in mijn ogen "en zeg tegen papa that he is my brother and that i love him forever." Onwetend en confused rende het jongetje weg mijn neefje... Jonesy ik draaide me om en zag dat Laila haar vrienden bijelkaar had geroepen of al mijn vijanden beter gezegd." well fuck" zei ik geïrriteer,
Ron
Ik kwam de mansion binnen en zag Joshua liggen." Wake him up" zei ik met rode ogen "hij moet weten waar Emilia is so wake him up!" Zei ik terwijl ik kwaad begon te worden omdat ze hier niet was... En Jonesy ook niet.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 03:29 PMDakota
Als ik Ron achter me hoor zuchtte ik. Ik zette de nek van Joshua recht en gaf hem mijn bloed om zijn bloed zich sneller te laten helen. Als hij langzaam bij komt keek ik in zijn ogen. 'Waar is Emilia met mijn zoon?' vroeg ik hem en kroop vanonder hem waardoor hij zijn hoofd op de grond stootte. 'Haar leven aan het opofferen voor dat wezen wat jullie familie noemen.'zei hij en ik nam hem bij zijn shirt en trok hem zo overeind tegen de muur aan. 'Ik heb nu geen tijd hiervoor. Waar is ze heen!' siste ik naar hem. 'New Orleans street. Ze kreeg een bericht die eigenlijk voor Ron bedoeld was. Ze wouden Emilia anders zouden ze jullie kind wat aan doen.' zei hij. Ik liet hem los en liep de mansion uit. 'Schiet op!! Voor het dalijk te laat is.' riep ik naar Ron en stapte zelf achter het stuur wetende dat ik harder reed dan Ron.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 03/09/2019 03:39 PMEmilia
Met al mijn kracht probeerde ik ze 1 voor 1 tegen te houden. Maar na een tijdje bezweek ik en pakte 2 lapdogs van Laila mijn armen vast." Dit is het einde Emilia Lincoln" haar hand greep naar mijn hart die ze er zonder genade uitrok. Mijn ogen versperden zich terwijl er bloed uit mijn mond vloeide "i love Joshua.. Maar ik wil met ons meisje zijn."
R.I.P Emilia Lincoln 9-03-2019
Jonesy
Ik rende zo hard als ik kon weg huilend zoekend naar mijn ouders. Als ik op een snelweg beland en een auto hard remd zie ik mama en papa. Tranen gleden over mijn wangen van verdriet en angst.. Angst die ik nooit heb mee gemaakt.
Ron
Als Dakota remd en ik Jonesy zie huilend stap ik de auto uit. Met zijn tweeen rende we naar ons kind die we in onze armen namen." Jonesy ren nooit meer weg en ga nooit meer met iemand mee" zei ik met tranen in mijn ogen. Joshua kwam aangereden op zijn motor en deed zijn helm af "waar is Emilia?"
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 03/09/2019 10:17 PMDakota
Met een rot vaart reed ik over de wegen. Als ik nog net optijd Jonesy de straat op zie rennen remde ik zo hard als ik kon en stopte gelukkig nog optijd voor hem. Ik stapte meteen uit en rende naar hem toe. 'Oh mijn god... Mijn mannetje.' zei ik terwijl ik hem in mijn armen nam. 'Ik was zo bang!! Nooit meer weggaan bij mama of papa.'zei ik en drukte overal kusjes. Als hij in de richting wees waar hij vanaf was gekomen als antwoord op Joshua beet ik op mijn lip. 'Gaan jullie maar. Ik blijf wel bij Jonesy.'zei ik en beet op mijn lip.
Joshua
Ik stapte mijn motor af en hing mijn helm er snel aan waarna ik in de richting begon te rennen waar het kleine jongetje naar toe wees. Ik zag nog net op het nippertje hoe ze Emilia haar hart eruit rukten. 'NEE!!!' schreeuwde ik en rende ernaar toe maar was uiteraard te laat. Ik voelde hoe mijn ogen rood werden en ik kwam helemaal in killermode. Ik keek naar de meid waar het allemaal om draaide en zette mijn tanden in haar nek. Ik hield haar zo vast en trok zo haar arm eraf gevolgd door de andere. Ik beet zo hard dat ik makkelijk haar hoofd eraf kon rukken. Vervolgens rukte ik haar hart eruit en liet haar levenloze lichaam vallen en trapte met mijn schoenen haar hart plat.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 03/09/2019 10:37 PMRon
Ik knikte naar Dakota en ging Ron achterna. Maar als ik Emilia op de grond zie.... Levenloos worden mijn ogen roder dan rood. Joshua schakelde elk mens dat hier in de ruimte was uit terwijl ik inelkaar zakte naast mijn zusjes levemloze lichaam. Ik nam haar op mijn schoot "no... No.." Zei ik huilend als een klein meisje mijn hand glee door haar haren. Terwijl een flits van oude herinneringen door mijn hoofd raasde hoe ze net geboren werd... Hoe ik haar hand vasthield als ze bang was. Dat was in 1 windvlaag verdwenen.
Previeuw
Jonesy
Ik was 7 jaar oud toen het gebeurde... Hoe ik mijn tante achterliet met een paar imbicielen die haar vermoorden. 7 jaar en tot de dag van vandaag kreeg ik die herinnering niet uit mijn hoofd." Emilia Berber Lincoln" Zei Melinda zacht mijn kidsister samen met 2 andere kinderen Sem en Cara waren die 3 geadopteerd door mijn ouders. Ik was de enige die diende als een duivel Melinda was een mens, Sem een weerwolf en Cara een volbloed heks. Allemaal om me te leren leven als iemand die geen duivelse intenties heeft. Iets waar mijn vader naar streeft rust en vrede dat is hoe Emilia was it was her legacy that kept him alive. Mijn oom Joshua heeft er naar 10 jaar nog steeds geen vrede mee.. Maar hij doet zijn best om een goeie oom te zijn kinderen zat er bij hem niet in. Hij had genoeg aan ons 4. Ik nam Melinda's hand vast "ik verlies jou nooit uit het oog wat er ook gebeurt." Ik keek haar lang aan en zij mij en zo zoende we elkaar... Sem en Cara mochten hier absoluut niet van af weten.