ORPG||||
First Page | « | 1 ... 32 | 33 | 34 | 35 | 36 ... 79 | » | Last
[ Go to bottom | Go to latest post | Subscribe to this topic | Latest posts first ]
Re: ORPG||||
from walkingdead on 11/24/2019 12:36 PMEaston
Als de beveiliger het meisje terug brengt bedank ik hem." Waarom ga je weg?" Vroeg ik haar direct "heb ik je iets aangedaan?" Ik bekeek haar ze zag er fragiel uit maar ze had een knap kopie. Ik zag wazig voor me wie ze is maar nog steeds waren mijn gedachtes blank.
Reply
Re: ORPG||||
from LostSouls on 11/24/2019 12:40 PMAlvira
Ik werd in de kamer van Easton weer terug gezet en sloeg mijn armen over elkaar. 'Moet ik hiervoor terug komen?' vroeg ik hem en schudde mijn hoofd. 'Je hebt mijn leven geruïneerd en gered. Laat me gaan je herinnerd me toch niet meer, ik heb hier niets te zoeken.' zei ik in paniek. Hij heeft met Mathías gebeld, wat als hij Mathías heeft verteld dat ik hier was? Ik slikte en ging op de stoel zitten aangezien de beveiliger voor de deur stond en ik mezelf niet per se zag vertrekken het komende uur.
Re: ORPG||||
from walkingdead on 11/24/2019 12:46 PMEaston
Als ze zegt dat ik haar niet herinner bijt ik op mijn onderlip." Laten we beginnen met je naam aangezien je die van mij al kent." Ze leek echt upset dat ik haar niet meer herinner.
Re: ORPG||||
from LostSouls on 11/24/2019 12:53 PMAlvira
Ik beet op mijn lip. Moest ik hem nu mijn echte naam vertellen? Ik zuchtte. 'Mijn naam is Alvira Carina Vargas.'zei ik tegen hem en vroeg me af of hij het wel nog kon herinneren dat mijn vader zijn aartsvijand was. Ik haalde diep adem en keek even op de klok. 11 uur in de ochtend. Zolang ik hier was werd ik op zijn minst niet gepakt.
Re: ORPG||||
from walkingdead on 11/24/2019 12:55 PMEaston
Als de naam Vargas uitspreekt trek ik mijn mond langzaam open." Easton!" Mathias en Saia kwamen binnengelopen ik fronste waren ze weer een item? Saia die stomme teef die Mathias weerhield van lol maken.
Re: ORPG||||
from LostSouls on 11/24/2019 01:11 PMAlvira
Aan zijn reactie te zien kon hij die naam wel nog. Ik beet op mijn lip en keek op als Mathías en Saia binnen kwamen gestormd. Ze bekommerden zich meteen om Easton dus ik probeerde de kamer weer te verlaten. 'Jij blijft hier.' zei Mathías streng. en de bewaker stond in de deuropening. 'Verdomme.' mompelde ik en ging terug in de stoel zitten.
Mathías
We hadden net de afdeling gevraagd en ik liep de kamer met Saia binnen. Ik keek kort naar Alvira, maar liep toen al naar Easton. 'Jezus man, wat heb je uitgevreten.' zei ik en keek hoe hij er bij lag. Ik wendde me vervolgens naar Alvira. 'Heb jij hier iets mee te maken?' vroeg ik haar. 'Hij ving de kogels voor mij, Dat is niet iets wat ik gevraagd heb. Ik weet niet of je het door hebt Hugues, maar ik ben al een hele tijd op de vlucht voor alles en iedereen.' snauwde ze terug.
Re: ORPG||||
from walkingdead on 11/24/2019 10:56 PMSaia
Ik bekeek Easton "en hij herinnerd je niet meer?" Easton keek me fel aan alsof ik ongedierte was "zijn jullie weer een item?" Vroeg hij ik rolde mijn ogen "waarom denk je anders dan ik met hem mee gekomen ben." Ik keek Alvira aan hier zat ze dan met de 3 rijkste tieners van Spanje ik kon me toch echt wel herinneren dat Easton mij de levensles had gegeven en dat ik nu weer terug ben met Mathias daardoor." Wacht effe heb je ook nog is geheugen verlies?"
Easton
Als Saia dat vraagt kijk ik haar cranky aan "Waar de fuck praat je over.. Mijn geheugen is prima.. Ik heb gewoon een ticket waarschijnlijk geboekt naar de club geweest en toevallig kogels voor haar gevangen." Ik wees naar Alvira ik was helemaal niet blij dat Mathias terug was met Saia en dat ik als een domme koe overkwam." Laten we gaan Mathi" ik wenkte de verpleegster om krukken voor me te pakken ze deed wat ik zei en zo kwam ik langzaam overeind "teringzooi ik lijk wel een opa." Mompelde ik.
Re: ORPG||||
from LostSouls on 11/24/2019 11:12 PMAlvira
Ik keek naar Saia en rolde mijn ogen. 'Waarom ben je in godsnaam hier? Jij hebt nooit een fuck om Easton gegeven. Gebruikte hem alleen maar als spelletje om Mathi jaloers te krijgen.' siste ik naar Saia en voelde hoe mijn haat alleen maar groeide voor dat kind. En net wanneer je dacht dat die haat niet erger kon worden. Als Easton op wou staan met krukken schudde ik mijn hoofd. 'Het is niet verstandig. Die hechtingen moeten rust hebben voor ze weer open scheuren en je alsnog dood bloed.'zei ik tegen hem en keek naar Mathías. 'Doe dan iets?!' zei ik geïrriteerd.
Mathías
'Kan iedereen even verdomme z'n bek houden?' zei ik en liet Easton op me leunen. 'Fuck die krukken. Haal een rolstoel. Je laat je toch niet door je patiënt vertellen wat beter is.' snauwde ik naar de verpleegster die al snel met een rolstoel terug kwam. 'Alvira heeft gelijk. Jij moet die hechtingen niet forceren. Zitten.' zei ik en liet hem in de rolstoel zitten. 'En wat jou betreft. Jij gaat mee terug. Je moeder en je broertje zijn fucking ongerust en je leeft als een of andere zwerver.' zei ik tegen Alvira. Ik zag haar fronsen. Ze snapte er niks van en had waarschijnlijk helemaal weg van al het nieuws geleefd. Ze werd helemaal niet meer vervolgd, maar dat wist ze blijkbaar niet.
Re: ORPG||||
from walkingdead on 11/25/2019 07:50 AMSaia
Als Alvira dat zegt wil ik er een stomp geven maar ik hield me voor het eerst in." Ik heb geen tijd om ruzie met je te zoeken je leven is toch al miserabel genoeg," zei ik verzuchtend alsof dat de eerste keer is dat het me niet boeit wat ze zegt.
Easton
Als Mathias tegen Alvira zo wat schreeuwt uit frustratie probeer ik me te focussen om hier vandaan te komen." Is de privéjet er?" Het leek me niks te intreseren wat er met mij daadwerkelijk is gebeurt het enige wat ik wist was dat ik niet met een Vargas in 1 kamer wou zijn.. dat was nog erger dan met Saia een dag doorbrengen.
Re: ORPG||||
from LostSouls on 11/25/2019 09:57 AMAlvira
Ik lachte bespottend. 'Geen tijd? Alsof jij iets nuttigs doet met je leven.' zei ik en zag Mathías waarschuwend kijken. 'Lopen.' zei hij. Oogrollend liep ik de kamer uit en gaf de beveiliger nog een boze blik.
Mathías
Ik werd gek van dit gekibbel. Ik wou Alvira gewoon thuis krijgen net als Easton. 'Ja we zijn met de jet.' Ik duwde hem voort in zijn rolstoel en keek ondertussen naar Saia. 'Hou je in, dit heeft geen zin.'zei ik zacht en drukte een kusje tegen haar lippen. Ik rolde Easton richting de balie waar ik hem uitschreef om vervolgens naar de huur auto te lopen die buiten stond.