ORPG|| WD
First Page | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 ... 32 | » | Last
[ Go to bottom | Go to latest post | Subscribe to this topic | Latest posts first ]
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 01/28/2019 10:14 PMDakota
Als iemand anders mij aanspreekt kon ik niet dankbaarder zijn. Wat een saai gesprek zeg! 'Doe de groeten van me aan je ouders.' zei de man nog voor hij verdween. 'Een meisje dat is gered van het saaiste gesprek ooit.'zei ik en sloeg met mijn hand mijn haar naar achter. 'Dakota Heaven.' zei ik en zag hem net met vrouwe Lincoln. 'Wat een eer, meneer Lincoln.' zei ik tegen hem en dronk nog een slokje van mijn champagne.
Joshua
Ik glimlachte. Een Lincoln. Ik vroeg me af waarom we naar dit feest werden gestuurd. Vader heeft zo vaak verteld dat wij ons niet moesten associëren met Lincolns. Al leek zij mij totaal geen achterbaks persoon. Ik liep dichter naar haar toe. 'Wil je die jongen echt je feestje laten bederven? Als ik jou was zou ik naar beneden gaan en laten zien hoeveel je kan genieten zonder hem.' zei ik tegen haar en bekeek haar met een glimlachje. Ze was een prachtige meid.
Reply
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 01/29/2019 09:23 PMEmilia
Ik glimlachte zwak “die jongen is mijn broer hij heeft geen manieren.” Zei ik mompelend terwijl ik zacht zuchten.” Het maakt ook allemaal niet uit binnenkort gaat hij naar night academie en zit ik hier vooreeuwig in dese rot rolstoel te pinaren wachtend op prins charming.” Zei ik zacht terwijl zijn me ineens bekend voor kwam “jij bent de zoon van die directeur waar mijn vader afgelopen week ruzie mee had.. maar nu is het opgelost al weet ik niet om wat.” Zei ik tegen hem terwijl ik de rolstoel naar hem omdraaide “is student zijn leuk?” Vroeg ik.
Ron
Ik beet op mijn onderlip “Heaven he o jij bent de dochter van mijn toekomstige directeur,, en hoe bevalt night academie mooie wijfen op?” Vroeg ik gelijk terwijl ik mezelf wat moët inschonk.” Mijn vader heeft me namelijk geplaatst op die school om te gaan studeren.. maar ik heb hele andere plannen.”
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 01/29/2019 10:23 PMDakota
Het werd al snel duidelijk dat hij maar om een ding gaf. Seks. Niet dat ik dat erg vond op dit moment. Hij hoefde echt niet mijn husband te worden. Ik keek naar hem en grijnsde. 'Ligt eraan wat je type is. Er loopt genoeg rond.'zei ik tegen hem en dronk de laatste slokken uit mijn glas champagne. Ik zette ze vervolgens op het dienblad dat net langs werd gebracht door een van de servants. 'Die school wordt ook niet echt serieus genomen door leerlingen om te studeren.' zei ik met een glimlachje en haalde mijn schouders op. 'Daar kom je zelf wel achter denk ik.'
Joshua
Met een fronsje keek ik naar haar. 'Ruzie?' vroeg ik en haalde een hand door mijn haar. Eerst verbied hij ons om in de buurt te komen van de Lincolns, maar zelf gaat hij wel naar die familie toe om stompei te maken. Ik keek naar Emilia en glimlachte. 'Mag ik vragen hoe je in die rolstoel bent gekomen?'vroeg ik haar.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 01/29/2019 10:37 PMEmilia
“Vergiftigd.. mijn vader is op zoek naar een cure.” Zei ik terwijl ik niet in detail er op in wilde gaan ik bekeek hem even goed en merkte dat hij net zulke donkere ogen als mij en mijn vader had wat heel zeldzaam was in Rusland. Ik nam diep adem “Ik denk dat je maar beter kan genieten van het feest, verdoem je tijd niet aan iemand die zich voort beweegt in een rolstoel.” Zei ik tegen hem terwijl ik naar de lucht keek.
Ron
“Klinkt interessant.” Zei ik terwijl ik haar bekeek “dan hoop ik dat ik je vaker zal zien in de toekomst.. misschien kunnen we elkaar nog is verbazen.” Ik zette mijn wijnglas neer en knipoogde naar haar terwijl ik wegliep terug naar de gasten. Aangezien ik al seks had gehad kon ik maar beter mijn excuses aanbieden aan Emi ik liep de gang op en zag er met een vreemde jongen staan. Ik nam het stuur van haar rolstoel vast en keek de jongen aan “ben jij een onderdaan misschien want die kleren behoren echt niet tot een bal.” Zei ik terwijl ik hem weg wilde hebben “Ron hij is een gast doe is normaal.” Ik keek hem uitdagend aan “ga je omkleden en kom terug met een serveer plaat en wat drankjes.” Ik nam EMI terug de zaal in aangezien dit mijn laatste dag hier was in ht kasteel.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 01/29/2019 10:53 PMDakota
Ik keek hem met een verbaasde glimlach na en haalde een hand door mijn lokken. Aparte jongen. Ik nam nog een glas en had eigenlijk alweer genoeg van dit saaie feest. Ik begon te appen met Lissa over morgen wanneer we weer terug naar school moesten. We hadden beide al een idee wie we zouden doen bij het jaarlijkse nightwatch festijn. Ik beet op mijn lip en keek op als de jongen weer terug kwam met het meisje in de rolstoel.
Joshua
Ik keek hem verontwaardigd aan als hij zomaar ons gesprek onderbreekt en denkt dat ik een servant ben. 'Hou jij eens heel snel die lelijke bek dicht.' zei ik en keek de twee na. Wat dacht hij wel niet? Ik bleef een tijdje staan om hem niet meteen aan te vallen als ik achter hem aan zou lopen. Eenmaal beneden vond ik Dako al snel. De jongen in de rolstoel bleef bij zijn zusje plakken. Het zou je broer maar wezen. 'Zullen we gaan? Ik ben wel uitgesocialized.'zei ik tegen Dakota en legde mijn hand op haar onderrug om haar mee naar buiten te begeleiden. Ik keek de jongen nog even smerig aan en liep met Dakota naar buiten waar onze limousine werd aangeroepen.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 01/30/2019 10:16 PMRonnie
“Welkom op night academie Ron Lincoln.” Zei een meisje met de naam Larissa zelf ook een student die me zou rondleiden hier.” Dankje” ik keek om me heen en merkte dat het rustig was maar bij het horen van de bel stormde er al snel mensen de gang op. Iedereen had een rood uniform aan maar bij het zien van een paar in precies dezelfde uniform maar dan in het wit.” Wie zijn hun?” Vroeg ik gelijk grijnzend “the elite van de school.. de zegmaar voorgangers met bijna alles.. ze heten Max, Oscar, Lissa, Rosilia en die 2 daar zijn Dakota en Joshua heaven.. de populairste van de cliqeu.” Ik keek Dakota recht aan en grijnsde kort “jeetje dus ik krijg zo een rode natuurlijk want ik ben minder dan hun.” Zei ik tegen Larissa “je komt dat te weten op je kamer.” Ze gaf me mijn sleutel terwijl ik wel even moest wennen want op mijn vorige school was ik de baas en nu moest ik helemaal opnieuw beginnen.
Emilia
Ik lag thuis in bed en had vanochtend afscheid genomen van Ron terwijl mijn vader mijn kamer binnen kwam.” Alles goed Emi?” Vroeg hij terwijl ik kon zien dat hij gehuild heeft mijn vader huilde nooit. Ik knikte “ja prima papa wat is er gebeurt?” Hij brak in een en keek me toen recht aan “Emilia jij en je broer hebben een oudere broer.” Als hij dat zegt weet ik niks te zeggen “ik weet het.” Zei ik toen rustig “Joshua heaven is mijn halfbroer.. maar ik weiger om me te binden aan hem zodat mijn benen genezen.. het is zijn leven en ik wil dat we niks overhoop gooien.. ookal zijn ik en Aron niet voor mekaar bestemd en zullen deze benen nooit genezen worden.” Zei ik met tranen in mijn ogen hoe ik het wist was een lang verhaal.. de gene die verliefd word op mij en ik op hem zal mijn eigen bloed dragen.. de vloek in mijn familie zou vooraltijd blijven.. maar ik weigerde om Joshua te betrekken.
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 01/30/2019 11:22 PMDakota
Wanneer de bel gaat liep ik op een rustig tempo de klas uit. Met mijn kleine Versace handtas aan de ene armholte en mijn boeken in mijn andere arm liep ik naar mijn kluisje die direct naast dit lokaal lag. Gelukkig maar. 'Dus.. dat feest van gisteren?' vroeg Rosilia. Ik zuchtte. 'Het was waardeloos. Het enige pluspunt was de gratis drank en daar was nog te weinig van om het leuk te maken.' zei ik tegen haar en Lissa. Lissa had ik gister al ingelicht. Ik sloot mijn kluisje en kruiste mijn ogen met de bekende ogen van die Lincoln van gisteren. Ik bekeek hem van top tot teen maar liep vervolgens zonder ook maar iets te zeggen of ook maar te glimlachen verder naar de kantine waar de vaste tafel op ons stond te wachten. Max, Oscar en Josh zaten er al. 'Dat werd tijd, had je een wimpertje verkeerd zitten Dako?' vroeg Oscar. 'Hou je mond, ja. Ik moest die rot boeken in mijn kluisje doen.'zei ik terwijl ik plaatsnam in het midden. 'Je raad nooit wie er zojuist binnen is komen wandelen.' zei ik tegen Josh met een grijnsje.
Joshua
Wanneer de bel ging liep ik lachend met Os en Max het lokaal uit. Stoeiend met elkaar liepen we naar de aula. 'Heb je nog met je zusje gepraat over dat ene?' vroeg Max. Ik rolde mijn ogen. 'Dude, nee. Ze gaat je niet bonen. Ze is mijn kleine zusje ja.'zei ik tegen hem en keek op als er een nerdje aan onze vaste tafel was gaan zitten. Ik pakte hem bij zijn jasje op. 'Is jou nog niet uitgelegd dat deze tafel niet voor uitschot bedoeld is?' vroeg ik. De nerd stotterde iets wat ik na stotterde voordat ik hem bij zijn jasje trok en vervolgens wegduwde bij de tafel. Ik ging zitten en keek op als de meiden kwamen. Wanneer Dakota begon over iemand die zou zijn binnengewandeld fronste ik. 'Wie dan?' vroeg ik. 'Ron Lincoln. Die rare gast van gisteravond die dat arme meisje in de rolstoel liet huilen.'zei ze. Ik beet mijn kaken samen. 'Die jongen weet niet wat hij gaat beleven.' zei ik en keek naar de jongens. Hier was hij niet de baas en dat zou hij denk ik ook snel weten.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 01/30/2019 11:44 PMRon
Ik kleden me om in dat achterlijke uniform en bekeek mezelf in de spiegel. Ik had niet eens de moeite genomen om mijn stropdas goed te zetten. Ik zuchtte zacht en wenste dat Emi hier was gewoon omdat ik niet zonder haar aanwezigheid kon. Ik stak een sigaret op en verliet vervolgens mijn kamer de zaal in waar een nerd paar ongeluk tegen me aanliep en zijn boeken liet vallen.” O het s-s.s” ik nam mijn sigaret goed tussen mijn lippen en raapte zijn boeken op waarna ik hem die gaf “volgende keer goed uit kijken makker.” Ik gaf hem een schouderklopje en ging in de rij staan voor een bloodbag terwijl ik af en toe en trekje nam van mijn sigaret en ik al snel aandacht trok van een aantal meisjes.. ik knipoogde en grijnsde breed.
Emilia
“Emi ga staan” zei mijn vader ineens terwijl ik fronste maar het toch probeerde. Ik kwam alsof het makkelijkste ding was overeind en stond voor het eerst in 3 jaar.” Niko heeft zich aan de deal gehouden” zei hij opgelucht terwijl ik kleine stapjes nam “Emilia je zal het leven lijden dat je wilt lijden maar probeer je broers maar e vemijden.. niks kan erger zijn dan jongens die niet eens weten dat zijn broers zijn.@
Re: ORPG|| WD
from LostSouls on 02/02/2019 01:59 PMDakota
'Hij is wel echt een lekker ding.' hoorde ik de stem van Rosilia. 'Als je dat maar laat.'zei ik streng tegen haar. Ik bepaalde met wie iedereen date en om mag gaan. En als iemand van ons ooit iets doet met die jongen dan zal ik de eerste zijn van hen. Ik hoefde geen afgelikte boterham. Dus we zouden zien hoe hij zicht gedraagde. Als hij zich netjes gedroeg kreeg hij een kans. Al dacht ik niet dat het er van zou komen aan de manier hoe hij sprak gister op dat feest van zijn zusje.
Joshua
Als ik Dakota dat hoor zeggen keek ik haar aan. 'En als jij dat ook maar laat. Mijn zusje verdient het beste en dat is hij niet.' zei ik tegen haar waardoor er weer een oogrol van haar af kwam. Dat kon ze doen zoveel als ze wou. Als ik al zag hoe die jongen zijn zusje behandelde wou ik niet weten hoe hij met andere vrouwen om ging. Ik hoopte voor Emilia dat ze een tegengif zou krijgen en dat ze uiteindelijk weer zou kunnen lopen. Zij was iemand die dat verdiende.
Re: ORPG|| WD
from walkingdead on 02/02/2019 02:15 PMRon
Ik kreeg mijn bloedbag in mijn handen geduwd en zag dat het type B was “uhm volgens mij bestelde ik toch echt wel een bloodbag A.” Zei ik tegen de cashiere “dan moet je bij de directeur zijn alleen de Elite mogen een bloodbag A de B leerlingen kregen B.” Ik rolde mijn ogen “en wat als ik zeg dat mijn vader de koning is van de hell en ik Lincoln van mijn achternaam heet.” Ze boog zich vooor over “hier ben je een leerling snotaap.” Als ze dat zegt neem ik geïrriteerd de bloodbag aan en loop ik naar een tafel met een paar outcasts “wat voor rassistische school is dit.” Zei ik mompelend ik scheurde mijn bloodbag open terwijl ik me bekeken voelde door die elite flerken.. zij waren nog niet eens half mijn status. Maar ik was niet meer zo arrogant als vroeger.