ORPG[][]WD

25, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from LostSouls on 03/23/2019 01:54 PM

Cara
Ik zette angstig een stap naar achter als hij met de dagger op me af kwam en voelde tranen langs mijn wangen rollen. Ik wou hier weg, weg van deze rot familie. Als Sem opeens voor me stond beet ik op mijn lip. Ik volgde hen gesprek en slaakte een piep als de dagger door Sem zijn hart wordt geboord. 'NEEE!' riep ik met de tranen in mijn ogen en beet mijn kaken samen.

Jonesy
We reden naar huis en ik zag dat het daar al aardig uit de hand was gelopen. Een dagger op Cara gericht. Als hij vervolgens de dagger toch door Sem zijn hart boort voelde ik hoe mijn ogen rood werden. 'Je bent echt niet meer goed in je hoofd. Het zijn je kinderen!'riep ik boos en keek naar onze moeder. 'Doe dan iets!!'

24, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from walkingdead on 03/23/2019 01:59 PM

Ron

Ik tilde Sem op en bracht hem naar de kist waar ik hem instopte.' Breng hem naar Oregon' zei ik tegen Gaia die de kist naar buiten ree.' Jullie zullen me dankbaar zijn' ik keek naar Jonesy en Cara 'dit is weer een les voor jullie.. overtreed de regels en jullie kunnen jullie broer volgen naar nooit gedacht land.' Ik zette mijn stropdas goed en verliet de mansion zonder genade..

Melinda

Ik zat op mijn kamer en horde allemaal lawaai van beneden komen. Ik kwam overeind en liep naar beneden als ik Cara huilend zie kijk ik Jonesy aan 'waar is Sem?' Vroeg ik.
-

speel jij dakota?

25, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from LostSouls on 03/23/2019 02:09 PM

Dakota
Ik keek Ron na en voelde me kut. Het waren onze kinderen al wist ik beter dan tegen Ron in te gaan tegenwoordig. Sinds de dood van Emilia is hij niet meer hetzelfde. Ik keek op als Melinda naar beneden was gekomen. 'Sem zie je voorlopig niet meer.'zei ik en liep langs de kinderen door naar buiten. 'Ron je kunt dit niet doen. Het zijn je kinderen! We hebben ze geadopteerd om lief te hebben.' zei ik tegen hem en schudde mijn hoofd. Als Cara naar buiten kwam gerend en vol op Ron af wou gaan met haar magie trok ik haar aan haar middel terug. 'Cara niet doen!' zei ik. Ik wou niet nog een dochter in een doos.

Cara
Ik kwam niet meer stil en voelde de armen van Jonesy om me heen om me te troosten, maar het hielp niet. Ik was zo boos! Ik maakte me los van Jonesy en rende vol woede naar buiten. Ik rende op pa af maar werd tegen gehouden door mama. 'KLOOTZAK!! IK WIL DEZE FAMILIE NIET!!! LAAT SEM MET RUST EN GA TERUG NAAR HET GAT WAAR JE UIT KWAM GEKROPEN!!!' schreeuwde ik woedend met een nat gezicht vol tranen voor ik op de grond instortte. Sem was mijn alles.

Jonesy
'Car, doe nou niet.'zei ik als ze uit mijn armen rende en ik keek naar Mel. Ik perste mijn lippen samen en keek naar haar. 'Pa heeft Sem gedaggered en wilt hem afvoeren naar weet ik veel waar.'zei ik om haar up to speed te brengen. Ik haalde een hand door mijn haar en keek door het raam naar Cara die helemaal uitflipte buiten. Ik liep naar buiten en hurkte bij haar neer. 'Kom terug naar binnen, dit heeft geen zin. We zorgen wel dat we hem terug vinden.' zei ik zachtjes tegen haar en nam haar in mijn armen.

24, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from walkingdead on 03/23/2019 02:27 PM

Ron

Ik luisterde niet eens en stapte in de limo richting oregon waar mijn mansion was ik moest dingen zelf afhandelen met Sem. Hij had geen idee wat hij had gedaan door het ontwaken van zijn dark wolf. Hij was de meest gehaten bloedlijn van heel de supernaturel wereld.. omdat zijn overgroot tante Brie getrouwd is met een lincoln vampiers, wolven, mensen, heksen hated the Lincolns so bad wij waren zegmaar de originals.. en we hadden veel macht maar in de loop van jaren is onze macht gezakt. We zijn als het waren weerloos aangezien Joshua geen kinderen wilde en Jonesy de enige is die nog volbloed Lincoln is. Daarom had ik deze 3 kinderen geadopteerd om onze macht te behouden en zodat ze Jonesy kunnen beschermen.

Melinda

Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het zien van Cara die weerloos was.. he took sem with no hesitation. Het was niet eerlijk Sem was misschien wel kut maar hij was mijn eerste broertje.. en had de luidste lach in huis. Ik zag hoe de limo met Sem wegreed ik dacht na en hoopte dat hij Sem niks ergs zou aandoen.

25, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from LostSouls on 03/23/2019 02:35 PM

Jonesy
Cara bleef op de grond liggen en ze huilde en huilde. 'Je bent echt waardeloos.' zei ik tegen onze moeder die erbij stond en niet meer wist wat ze precies moest doen. Ik tilde Cara van de grond en nam haar in mijn armen mee naar binnen. Ik liep meteen door naar haar kamer waar ik haar in haar bed legde. Ik deed haar schoenen uit en trok de dekens over haar heen. Mijn hand streelde door haar haren als poging om haar te kalmeren. Het hielp enigzins tegen het huilen, maar nu staarde ze maar iets voor zich uit. 'Ik maak je wat thee.' zei ik en liep haar kamer uit terug naar beneden. Ik schudde mijn hoofd. 'Die man is gek geworden.' zei ik tegen Melinda en liep naar de keuken waar ik thee zette voor haar. Het personeel keek me raar aan dat ik het zelf deed, maar ik wou niemand bij Cara in de buurt hebben. Ook Gaia niet want ik vertrouwde haar voor geen ene meter meer.

Cara
Eenmaal in bed werd ik rustiger. Van binnen schreeuwde ik nog altijd alles uit, maar het huilen was gestopt. Gewoon omdat er geen tranen meer over waren. Ik staarde wat voor me uit. Mijn hoofd was helemaal leeg, net als mijn hart. Het enige woord wat door mijn hoofd spookte was Sem.

Dakota
Ik slikte en kon niks inbrengen tegen Jonesy. Ik had tegen hem in moeten gaan. Nu liet hij me weer achter hier met de kinderen. Ik schudde mijn hoofd en ging ook maar terug naar binnen. Iets moest veranderen.

24, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from walkingdead on 03/23/2019 02:52 PM

Melinda

2 maanden waren voorbij gegaan sinds Sem's lichaam was gedaggered en verkast naar the middle of nowhere. Cara sprak alleen tot Jonesy en niemand anders wat ik ook begreep.. Jonesy zorgde voor haar en ik liet het maar voor wat het was.. ik ging naar school leerde samen met Ben schaakte met Teresa en John. Maar niks hielp tegen het feit dat ik geen irritante broer meer had die in mijn nek hijgde over mijn bril en dat ik nutteloos ben.

Sem

Het was al 2 maanden ik zat vast aan kettingen in 1 of andere hole terwijl er niemand kwam het waren alleen ik en mijn gedachte's. Terwijl mijn vader dingen uit me probeerde te halen over mijn zogenaamde pact. Maar vandaag kwam hij binnen met iets dat ik liever niet in tranen zag...'Ginie' zei ik zacht terwijl ik een flink aantal kilo's was afgevallen.' Nou vertel is Ginie.. wat wilde jij en je pact doen?' Zei mijn vader terwijl hij haar een soort van halsband om had gedaan waar hij stevig aantrok om haar te laten praten. Ik schreeuwde het uit 'stop!' En toen begon ze met praten 'de pact.. het is geen pact wij zijn maanwolven..'Begon ze langzaam 'en onze plan was om je om te brengen.' Zei ze in tranen terwijl ik langzaam opkeek dat ik nog kon opkijken en dat kon aanhoren door de dyhytratie.'Het geeft niet' zei ik terwijl ik mijn mondhoeken probeerde op te trekken ze keek me aan haar ogen rood 'Sem.. i lo.'Voor ik het wist trok mijn vader op zijn hardst en was haar hoofd van haar romp af. Ik schreeuwde het uit en trok aan de kettingen in pijn en frustratie hij had het laatste wat me een wolf maakte afgemaakt... iets wat de darkwolf in me zich aan vast hield.. maar de Sem die nog geen wolf was.. dacht alleen maar aan het beschermen van Cara.. en dat was om hem te laten denken dat die pact me echt veel kon schelen.

Zo ging het maanden door van Ginie.. naar jason, nick en Cole hij had ze voor me ogen afgemaakt. Me gebrainwasht dat ze allemaal slecht zijn en me haten. Na Cole werd ik vrij gelaten met geen greintje emotie in me de blije Sem was weg. Gaia verzorgde mijn wonden en gaf me te eten maar ik sprak geen enkel woord uit. Vader kwam mijn kamer binnen 'lesje geleerd Sem?' Ik keek hem aan 'you a monster and i will never forgive you.' Ik kwam overeind en liep hem met een schouderduw voorbij ik was nog niet sterk genoeg om mijn eigen vader uit te schakelen.. maar die dag zou nog komen en niemand zal me in de weg staan.

25, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from LostSouls on 03/23/2019 03:03 PM

Cara
Ik staarde uit mijn raam. Ik was die maanden niet meer naar school gegaan. überhaupt niet meer naar buiten gegaan. Geen woord gesproken. Met Jonesy kwam er soms wat uit, maar veel was het niet. Ik had mijn armen over elkaar geslagen. Ik at weinig dus ik zag er niet goed uit. Iedere dag had ik een locator spell uitgevoerd op Sem, maar steeds zonder resultaat. Iedere keer wanneer het niet lukte spookten de woorden van mijn vader door mijn hoofd. Ik kon niets. Ik was een nietsnut. Mijn originele familie heeft me verstoten omdat ik niks waard was. Ik haalde diep adem en keek niet eens meer op als de deur open ging. Ik voelde de handen van Jonesy op mijn bovenarmen en hij begeleidde me terug naar bed.

Jonesy
Ik was thuis gekomen van school om te kijken hoe het met Cara ging. Ik zorgde nu meer voor deze familie dan iemand anders. Gaia liet ik niet voor Cara zorgen en Melinda hield ik ook liever in de buurt. Ik stond in de deur opening van Cara haar kamer die uit haar balkondeuren naar buiten staarde. Ik nam haar vast bij haar armen en trok haar naar het bed. 'Je moet echt wat eten. Zeker als je weigert te stoppen met die spells.' zei ik tegen haar. Ik zette een bord met brood op haar nachtkastje. 'Beloof me dat je iets eet.' zei ik tegen haar. 'Ik droom over hem.' zei ze. Ik keek naar haar. 'Over Sem?' vroeg ik. Ze knikte ligt. 'Waar droom je dan over?' vroeg ik, maar meer kreeg ik niet meer uit haar.

24, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from walkingdead on 03/23/2019 03:10 PM

Sem

Ik stak een joint op en stond buiten de mansion Oregon was tering saai. En ik voelde nogsteeds woede ik nam een flink aantal pofjes van mijn joint en zag dat Gaia er al was met de limo. Ik gooide de joint weg en mocht eindelijk weer naar huis maar ik ging niet naar huis als de normale ik. Ik stond voor de deur terwijl moeder open deed ik keek haar niet aan en deed of ze lucht was.. als ik Melinda zie en ze me aankijkt voel ik niks behalve dat ze 1 van die geadopteerde kinderen is hier. Ik zag mijn eigen familie niet eens meer als familie ik vond mijn kamer deed de deur dicht en voor ik het wist ramde ik alles kapot alles wat mij Sem Lincoln maakte.

Melinda

Als ik Sem zie maar niet als de Sem die ik ken gaat mijn hart te keer. Hij zag er kil uit net alsof hij elk moment iemand kon vermoorden voor ik het wist liep hij door naar zijn kamer en horde ik al snel het kabaal.. het kabaal dat Jonesy een paar jaar geleden ook maakte toen vader hem had vastgehouden voor een relatie hebben met een engel en er vervolgens dood maakte voor zijn ogen. Ik slikte de pijn die hij voelde weg en kon hier even niet zijn ik belde Ben op en verliet de mansion.

25, female

Level 37

Re: ORPG[][]WD

from LostSouls on 03/23/2019 03:21 PM

Cara
Ik negeerde Jonesy en ging in bed liggen. Ik hoorde in de kamer verderop lawaai. Brekende spullen. Ik draaide me met mijn rug naar het lawaai toe en besteedde er geen aandacht aan. Ik haalde enkel diep adem en staarde naar de muur.

Jonesy
Ik zuchtte als ze niet wilt eten en ze me haar rug toekeert. Ik hoorde ook het lawaai en focuste me op het geluid. Het was de kamer van Sem. Ik kwam overeind en liep de kamer van Cara uit om naar die van Sem te lopen. Als ik de deur opende en hem inderdaad zijn kamer kort en klein zag slaan beet ik op mijn lip en bleef even staan tot hij uitgeraasd zou zijn. Ik wou namelijk niet aan stukken gescheurd worden. 'We pakken hem wel.' zei ik tegen hem en beet mijn kaken samen. 'Hij komt niet weg met zijn daden.'

24, female

Level 37