Search for posts by Anelore33

Re: ORPG// Trapped

Leonie

"Volgens mij heb ik alles." zeg ik en stap de trap weer af. Ik had een andere jeans broek aangetrokken, met daarop een topje die bedekt was met een shirtje. Een pull had ik er ook over getrokken en mijn jas had ik in mijn tas gepropt. Je weet nooit hoe lang we in het ziekenhuis moesten blijven dus ik kleren mee voor tijdens de zomer, maar ook voor tijdens de winter. Bandjes bedekte mijn rechterpols en ik was helemaal klaar in mijn huis. Ik zou er nooit afscheid van kunnen nemen, maar dat is wel normaal. Ik lik kort langs mijn lippen en trek de deur weer open. Ik kijk naar de twee anderen en neem mijn tas over van Sean. "Ik ben helemaal klaar." knik ik en maak mijn haar in een dot.

Sean

Ik volg haar en geef haar tas weer, die ze vlotjes overneemt. Ik hoorde waar Alex woonde en dat was het dichste bij. "Best als we eerst naar jouw huis gaan. Dat van mij ligt in de stad daar gaan we wel langs als we terug naar het ziekenhuis gaan." zeg ik en vouw mijn armen kort over elkaar. Ik wacht op het antwoord van de anderen, maar volgens mij was dat gewoon het beste idee. We zouden geen toertjes lopen en geen tijd verliezen. Ik ga langs mijn haar heen en gaap even. Ik had weinig slaap gehad en dat voelde ik nu ook. 

 

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik kijk naar Sean. Hij kon wel een goeie jongen zijn, alleen als hij dat zelf wou. Hij was nog jong en vooral gespierd. Ik bijt zacht op mijn onderlip en streel langs mijn lippen heen met het puntje van mijn tong. Ik nam een extra tas en ging naar boven heen. Sean volgde me meteen en het gaf me een veilig gevoel. Ik trok mijn kast open en begon er allemaal kledingstukken in te drukken. Ook nieuwe spullen voor me te wassen nam ik mee en ik ga weer naar beneden heen. Enkele kaders van mijn familie en vrienden stop ik ook in die tas.

Sean

Ik volg haar overal naartoe en kijk terwijl wat rond. Kleren verdwijnen in haar tas en dan gaat ze naar de badkamer heen. Ik kijk naar haar bed. Hoeveel keer zou ze hierin hebben geslapen met angst? Of met een vriendje misschien? Ik wil het haar wel vragen, maar dat komt raar over. Ik stap dan de trap weer als eerste af en ze gaat dan te werk in de woonkamer. Niet veel later is ze klaar, maar ze vraagt of ze haar dan ook even boven mag kaan opfrissen. Ik knik. "Ga maar." beslis ik dan.

 

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Daar waren ze dan, eindelijk. Ik pers mijn lippen kort op elkaar en we beginnen allemaal naar mijn huis heen te stappen. Ik vond het best wel spannend om mijn huis terug te zien. Ik had mijn tas meegenomen en begin er in te rommelen. Uiteindelijk haal ik er mijn huissleutel uit. "Het is hier." zeg ik en stap het padje op dat naar mijn huisje leidt. Ik steek de sleutel in het slot en doe de deur open. Ik voel een hand op mijn arm en zie nu pas dat enkele ramen gebroken zijn. Sean duuwt me heel zacht naar achter zodat hij net iets voor me staat en gaat als eerste naar binnen.

Sean

Ik had het wapen vast en bestudeer elk hoekje van het huis. Het was een klein, maar gezellig huisje. Sommige kaders die aan de muur hadden gehangen, waren gevallen én gebarsten. Ik bijt zacht op mijn onderlip en kijk rond. Muisstil.. "Volgens mij is de kust veilig." knik ik en laat mijn wapen wat zakken, maar ga de andere plekken toch ook even checken zodat ik zeker weet dat hier niemand op ons zit te wachten.



 

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik kijk naar de grote puinhoop. Het ging er steeds slechter en slechter aan toe in deze stad. Ik voelde hoe Sean me had tegengehouden en misschien beter ook aangezien ik mijn eigen leven zou riskeren voor moordenaars. Ik slik even en doe een stapje naar achter aangezien de rook echt fel was en ik nu al de hele tijd stond te kuchen. Ik kijk rond me heen en zie enkele gordijntjes bewegen. Nieuwsgierige blikken kijken naar buiten, maar al snel verstoppen ze zich weer doordat ze misschien denken dat we bandieten zijn. Zou ook niet zo raar zijn. We staan hier immers naast een ingestort politiebureau.

Sean 

Nou , dat zag er niet zo goed uit. Als de virus over zou zijn, zouden we heel wat werk hebben om alles weer op te knappen. Ik haal een hand doorheen mijn haar heen en voel het stof dat erin zit. Ook had ik al een klein stoppelbaardje. Ik verlangde nu wel naar een warme douch, propere kleren en een verzorgd uiterlijk. Ik kijk naar Leonie. "Waar woon je?" vraag ik en ze wijst een richting uit. "Deze straat door, dan naar links en nog wat verder naar rechts. Wat verder uit de stad." Ik knik naar haar. Daar kon het misschien iets gevaarlijker zijn aangezien daar bijna geen mensen meer leefde, of net juist veiliger. Ik wist niet goed wat ik ervan moest denken.

 

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik kijk rond in het gebouw en stap rond. Er lagen een aantal lijken en ik slik even. Ik kijk naar het plafond waar enorme gaten in zaten. Het was hier niet meer stevig en veilig. Ik kijk naar Alex. "Wees voorzichtig, het staat hier op instorten." zeg ik tegen je hen en kijk rond me heen. Het was vroeger zo'n mooi gebouw, nu niet meer. Jammer.. Ik hoor veel lawaai en kijk geschrokken op. Een stofwolk stijgt op vanwaar ze staan dus stap ik er snel heen. Dan zie ik dat Alex zelf het lawaai heeft veroorzaakt. De agenten zijn slim geweest om dingen te verstoppen, héél slim. Ik kuch even zacht van het stof en ga langs mijn haar heen. "We moeten wel snel zijn." zeg ik als ik het hele gebouw hoor kraken en voel trillen.

Sean 

Alex en ik komen de muur snel uit onze weg en ik zie dan alle voorwerpen liggen die ze hebben verbergt voor noodsituaties. Ik glimlach tevreden en trek zo'n jas aan. Ik stop een wapen tussen mijn broekriem en kijk naar Leonie die naar het plafond stond te kijken. Snel nemen we alles mee en rennen het gebouw uit. We staan buiten te praten, wie met wie gaat en hoor hoe het gebouw dan instort. Geschrokken kijk ik op en hoor mensen binnen schreeuwen en jammeren van de pijn. Leonie wilt er meteen heen rennen, maar ik hou haar tegen. "Als ze zich daarnet niet hebben vertoond waren ze waarschijnlijk iets van plan." 

 

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik wil antwoorden op Hannah haar uitleg, maar krijg daar niet echt de tijd voor aangezien de jongens al de kamer zijn ingekomen. Ik hoor wat hun plan is en knik. "Ja, goed idee. Laten we dat doen." Ik verlangde inderdaad terug naar mijn persoonlijke dingen. Ik kijk naar al de rest en trek over mijn witte shirt mijn jas, die hier al weken hangt aangezien ik nooit meer naar huis was gegaan. Ik had gewoon bang, bang voor wat er misschien in mijn huis verscholen zat. "Iedereen klaar?" vraag ik aan de rest en bekijk hen. Ik slik even en streel langs mijn blonde haren heen. "Laten we dan maar gaan aangezien het nog ochtend is en veel mensen slapen." 

Sean 

We stappen met ons vier het ziekenhuis uit en met pijn in mijn hart moet ik Hayley hier achterlaten. Ik kijk nog even achterom en stap dan naar het politiehuis heen dat er erg vervallen uitzag. Hoeveel mensen hadden hier niet ingebroken? Ik slik even en zie dat alle ramen én deuren kapot geslaan zijn. Ik fluit zacht tegen mijn tanden. "Ze zijn hier hevig aan het werk geweest." Ik kijk naar Leonie die bekendelijk rond kijkt. Ik doe voorzichtig een stap naar binnen. "Ik hoop maar dat er hier nog beschermingsvesten liggen én pistolen." zeg ik tegen Alex en kijk even het donkere gebouw in. Het zag er rustig uit, klopte dat wel?

 

Re: I'm back , sweethearts!

Damn, hoe kan je mij nu vergeten😭😂

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik schrik zacht op wanneer ze zich beweegt. Ik haal het apparaat van haar af en druk het uit. Ik plaats mijn voeten op de rand van het bed. "Waarom zou je dat doen? Als je vader wilt dat niets wordt vertelt aan de buitenwereld moet hij iedereen vermoorden want we zijn dan allemaal een bedreiging voor hem aangezien iedereen uit deze stad kan vluchten, dus echt slim is je vader dus niet. En daarbij, je houdt beter je kind. Als dit alles voorbij is, ga je nog blij zijn dat je het hebt gehouden. Ook hebben sommige mensen begrip voor je waardoor ze je net sneller gaan helpen of je gaan sparen van de dood. Het kan soms nog in een voordeel zijn dus neem geen overhaatste beslissingen." knik ik naar haar en streel een losse haarlok uit mijn gezicht. Ik sta op en doe het apparaat weer weg zodat het niet in de weg stond.

Sean

Ik knik even. "Het moeten niets overhaasten aangezien ze nog steeds niet wakker is." slik ik en kijk hem aan. "Ik ga even vragen aan de meiden of ze klaar zijn. Dan kunnen we eerst mijn uniform gaan halen en dan per 2 onze huizen gaan doorzoeken voor persoonlijke spullen." stel ik voor en klop het vuil en stof van mijn broek. Ik rek me uit en drink het laatste beetje koffie leeg en gooi het bekertje dan. Ik streel langs mijn gezicht heen en kijk naar Hayley. Ik zou echt zo blij zijn als ze nu haar ogen opent en mijn naam zegt. Dat ik haar weer kan knufflen, haar ademhaling kan horen, haar hart voel kloppen. Ik wist niet eens meer wat mijn laatste woorden tegen haar waren.

 

Re: I'm back , sweethearts!

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Wanneer ze dat zegt, slik ik even en kijk haar aan. "Niets is makkelijk in deze tijd." zucht ik en ga op zoek naar haar kindje. "Hoelang ben je zwanger?" vraag ik en blaas een haarlok uit mijn gezicht. Ik wou ook graag een vriend en kinderen, maar in deze tijd was dat niet echt handig. Toch had ik graag wat positief nieuws gewenst en dat had Hannah. Zij had nu tenminste écht een reden om door te gaan met haar leven én dit te overleven. Ik was gewoon goed in wat ik deed, de enige arts in een 'oorlogsgebied'. Ze hadden mij niet nodig, maar mijn hersenen. Ik slik even en bekijk nog steeds de beelden. Ik wou ook weer een eigen leven beginnen en dat zou ik doen als dit alles eindelijk voorbij zou zijn.

Sean

Ik knik goedkeurend wanneer hij dat voorstelt. "Ja, helemaal goed." Ik keek er al naar uit om een echte agent te worden. Misschien zou ik dan na dit alles wel nog een extra cursus volgen zodat ik hiervan dan ook écht mijn beroep kon maken. Het leek me zo hartstikke gaaf en spannend. "Dat is een goed idee, maar gaan wij bij elkaar blijven liggen op een kamer?" vraag ik een beetje verbaasd en trek mijn wenkbrauwen op. Wanneer Hayley weer beter was , veel beter, zou ik wel weer graag wat meer privé met haar willen. Wanneer hij dan vertelt dat we de dames moeten beschermen, knik ik even. Ik wou ook zien hoe mijn huis eruit zag. Zou het al geplunderd zijn of niet? Ik hoopte natuurlijk van niet, maar ik vreesde ervoor.