ORPG// Trapped

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik knik wanneer agent Walker ook koffie wilt en stap naar boven heen. Ik druk op de knop voor normale koffie en doe in mijn tas melk én suiker. Voor hem zet ik beide er gewoon naast en neem ook enkele koekjes mee. Ik ga terug naar beneden en zie dat ze in de stoelen zitten. "Hier." zeg ik en geef hem het kopje koffie en plof neer in de andere stoel. Ik raar doorheen de bruine vloeistof en vind het heerlijk ruiken, net zoals de warmte vond ik ook geweldig. Ik lik langs mijn lippen en neem er dan een slokje van. "Jullie kunnen best wel al gaan slapen. We kunnen allemaal een wacht doen." stel ik voor en trek mijn benen op zodat ze op de stoel leunen en ik neem nog een slok van mijn mok. Ik moest en zal wakker blijven. 

Sean 

Ook het andere meisje omt naar buiten en samen ging we in de wachtzaal zitten. Niet veel later komt de dokter al terug en legt ze een paar koekjes op tafel, waar ik eentje van neem aangezien ik verschrikkelijke honger heb. Ik kijk van de ene naar de andere en dan even naar de deur waar mijn vriendin achter ligt. "Ik ga even snel kijken." Ik sta op en ga erheen. Ik open de deur en ik kijk meteen naar het scherm. Haar hartslag was nog steeds goed, ze ademde nog alleen sliep ze nog wel. Ik zucht opgelucht en sluit de deur weer. Ik ga terug naar de rest en zie Brinly me vragend aankijken. "Ze slaapt." verklaar ik dan en zet me terug neer op dezelfde stoel.

 

Re: ORPG// Trapped

Hannah keek op "Weetje, ik kan er wel voor zorgen dat dit land te weten komt hoe het echt zit" zei ze. "Ik neem aan dat jullie hier een computer hebben" begon ze. "Ik weet alle wachtwoorden van mijn vader, en ik weet wel wat van hacken" zei ze. "We kunnen alles regelen wat we willen, we kunnen zelfs regelen dat het hele land ons te zien krijgt, wat de premier allemaal voor hen verbergt. Ik durft te wedden dat ze dan niet al te blij met hem zullen zijn, als ze weten hoe het echt zit" zei Hannah. "Misschien kunnen we dan wel echte hulp krijgen. Eerst wil ik wel eens weten waar hij allemaal mee bezig is" knikte ze. Ze kon gemakkelijk in zijn email komen en alles. Hij weet zelfs niet eens wat ze allemaal kan.


"Thanks" zei Alex toen hij de beker met koffie kreeg, gelukkig was hij nu niet meer alleen in deze strijd en hadden ze nu een team. Samen zouden ze er wel uitkomen, hoopte hij dan. Ze moeten ook nog zien niet ziek te worden, door zich goed te beschermen tegen de mensen en aanraaking vermijden. "Ik neem de eerste wacht wel" zei Alex, hij is opzich toch niet super moe. De afgelopen dagen heeft hij voldoende slaap gehad.

 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik dronk mijn koffie langzaam leeg. Dat deed ik altijd. Ik genoot er altijd van om warme dranken langzaam en geduldig naar binnen te werken. Ik kijk even naar het meisje wanneer ze over haar plan begint te vertellen en ik knik. "Kunnen we doen, ja." zeg ik en giet het laatste beetje koffie naar binnen. Ik kijk naar de agent die zegt dat hij de eerste wacht wel doet. Thanks God.. Ik was echt doodop en had gewoon rust nodig. "Goed, als er iets is, kom me dan wakker maken." Ik kende het hele ziekenhuis op mijn duimpje. Als er dus iets was, was het best als ik eerst wakker werd. Dan kon ik meteen een geschikte uitgang gaan zoeken. "Slaaplekker iedereen." Ik sta op en ga naar een kamer heen waar een leeg ziekenhuis bed in staat. Met kleren en al ga ik erop liggen en al snel val ik in slaap.

Sean 

Of het een goed plan is, weet ik niet. "Ik begrijp niet waarom je je vader zelf zou dwars sporen. Ook al geeft hij nu niets om je , of doet hij dingen dat vaders normaal niet doen, hij is én zal je vader blijven en je zult altijd van hem blijven houden." Ik kijk haar wantrouwig aan. Ik had echt zo'n vermoeden dat ze ons wou bedriegen. Ze was niet te vertrouwen, ik voelde het. "Ook al roep je hulp in, niemand wilt hierheen komen. Er gaat hier nog steeds een dodelijke bacterie rond en ook al zien ze de werkelijkheid , ze gaan ons langzaam laten uitsterven omdat ze geen enkel mens van hier gaan vertrouwen. Ze gaan steeds denken dat we besmet zijn, of we nu zwanger zijn of niet." Ik sta op en knik naar de agent. "Ik neem de tweede wacht." Bij deze woorden stap ik de wachtkamer uit en ga naar de kamer waar Hayley ligt te slapen.

Re: ORPG// Trapped

"Hoe durf je te doen of je mijn vader kent, ik wil hem dwarsbomen omdat hij me al eens eeder dingen geflikt heeft. Dit is niet de eerste keer"  zei Hannah boos. "Dit was de druppel die de emmer doet overlopen"  vervolgde ze. "We moeten op hulp roepen om iedereen te laten zien wat hij gedaan heeft, hoe hij echt is" zei ze. Ze werd al helemaal boos toen hij die opmerking maakte over het zwanger zijn. Hij moest echt op zijn woorden letten. Hij kan niet zomaar dingen gaan zeggen zonder dat hij weet wat er écht gaande is. "Je moet echt niet zo snel gaan oordelen. Niet voordat  je het echte verhaal weet." Zei ze en stond op. "Je hebt echt een knuffel ofso nodig"  mompelde ze en liep toen weg naar de kinder afdeling. Daar voelde het vertrouwd en ze wilde wennen aan de dingen die erbij  zouden horen. Er stond een computer in de kamer waar ze achter ging zitten. Ze deed wat dingen en las berichten van haar vader. Ze slikte toen ze een gesprek  las en liet toen een boosheids kreet gaan die door het ziekenhuis galmde. Haar vader heeft mensen betaald en dit gebied ingestuurd om haar te doden. Zodat ze niks bekend kon maken en ze hem niet meer beschamende dingen aan zal doen zoals een alleen staande moeder  worden. Er liepen tranen langs haar wangen en ze zakte langs de muur naar beneden. Ze vroeg zich af of er nog wat  van haar leven zal komen.


Alex keek naar de 2 die een soort van aan het bekvechten waren. Kende ze elkaar?  Hij fronsde even en liet het maar gaan aangezien Hannah al weg liep. Wat was hun probleem? Alex sloeg zijn armen over elkaar. "Alright, ik neen hier de eerste wacht, dus ga maar gauw slapen" knikte hij naar Sean. Na een tijdje hoorde hij een boze kreet en wat gehuil. Hij vroeg af of hij er op af zou gaan  of dat het meer een meide ding is en hij dus beter  Leonie of Hayley kan laten gaan als die wakker  zijn. Mannen kunnen soms bij problemen niet zo goed adviseren, ligt er aan welk onderwerp ofcourse.

 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Slaapt. 

Sean

Ik grijns even. Sommige meisjes kon je zo snel kwaad krijgen. Wat was die shit van die knuffel nu ook weer. Ik had dat helemaal niet nodig. Het was een raar meisje en ik mocht haar niet echt. Ik stap de kamer in en neem Hayley's hand vast. Ik streel haar slanke vingers en druk er dan een kusje op. "Wordt maar snel beter." Ik streel haar haar uit haar gezicht en druk dan een kusje op haar voorhoofd. Ik miste haar. Ik ga op de stoel zitten die zich bij het raam bevond en zo kon ik Hayley ook steeds bekijken. Ik sluit mijn ogen en probeer wat te slapen.

 

Re: ORPG// Trapped

Alex besloot toch maar even te gaan kijken. Hij moest toch wakker blijven. "Hey wat is er aan de hand?" Vroeg hij en keek naar de computer die open stond. Hij las het gesprek en klikte toen alles weg. Hij ging naast haar zitten. "Er is niks wat ik kan zeggen om dit goed  te maken, het is ech verschrikkelijk." Zei Alex kalmerend. "We zijn nu een team en zullen je allemaal helpen"  knikte hij. "Maar je moet nu eerst gaan slapen en rust nemen"  zei Alex en tilde haar op. Hij liep naar de kamer waar iedereen lag en legde haar op het lege bed. De dekens deed hij over hasr heen. "Get some  good rest"  zei hij en liep toen de gang op waar hij de wacht hield.

Hannah keek naar de agent die binnen kwam ze luisterde naar zijn woorden, maar toch luisterde ze ook niet echt. Ze was te druk met alles bezig in haar hoofd. Hoe kom haar vader dit doen? Dat krijgt ze die mensen ook nog eens achter zich aan. En die Sean maar zeggen dat ze haar vader niet moet willen dwarsbomen. Hij zal dit eens moeten  weten  en al het andere. Hij weet vast dat als je zwanger bent je emoties al over the place  zijn, het is dus echt gemeen van hem om zo  te doen. Ze vroeg zich sowieso af waarom hij zo bot tegen haar doet. Ze heeft hem nooit wat gedaan.

 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Slaapt.

Sean

Ik hoor wat lawaai op de gang en bekijk de horloge die ik om had. 2 uur.. Ik gaap even en sta dan maar op. Ik was rond 11-12 uur gaan slapen. Misschien best als ik even de agent ging verlossen van zijn wacht. Ik stop even bij Hayley en geef haar een kus op haar hoofd. Ik trek de deur open en kijk de agent aan. "Ik hou de wacht wel, ga maar slapen." knik ik en wrijf doorheen mijn haar. Ik slik dan ook even en kijk via het raam naar binnen waar de twee meiden lagen te slapen. "Al iets gebeurd?" vraag ik verveeld en ga nonchalant tegen de muur aanleunen.

 

Re: ORPG// Trapped

Alex keek naar Sean "Nope, helemaal niks." zei Alex en keek naar zijn wapen. Hij gaf het aan Sean, wat een grote verantwoordelijkheid is. Hij weet namelijk niet of hij hem wel kan vertrouwen. "Alleen in noodgevallen gebruiken, en maak me wakker zodra er iets gebeurd " zei hij terwijl hij het overhandigde. Hij besloot het niet te vertellen, van wat hij net had gelezen. De mensen die in het gebied gestuurd zijn om Alexis te doden, want ze lijken het niet echt goed te kunnen vinden. Ze hadden gewoon een kamer met z'n 5e, een groepszaal, waar normaal patiënten liggen. Ze konden het namelijk niet veroorloven om allemaal een aparte kamer te hebben, ze moesten de ruimte sparen voor de patiënten. Het maakte hem niet echt wat uit, hij had niks te verbergen. Ze hadden tenminste een bed, onderdak. Dit zou dus hun ruimte worden, uitgesloten van de mensen die hier hulp komen zoeken. De kamer lag natuurijk wel in het gedeelte wat het deel van de gezonden zal worden, want het is gevaarlijk als dit in het zieken gedeelte zou zijn.


Hannah slaapt.

 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Slaapt.

Sean 

Ik kijk naar het wapen en knik. "Thanks." zeg ik en volg mijn blik dan naar het onthaal. Ik hoorde een paar geluiden, maar het maakte me niet bang. Ik kijk hem aan. "Ga maar slapen." knik ik en pers mijn lippen kort op elkaar. Ik had zijn wapen in mijn handen en kijk rond. Normaal gezien als ik aangevallen zou worden, zou ik met mijn handen vechten. Alleen deden niet veel mensen dat meer en grepen ze steeds sneller en sneller naar een wapen. Daarom was ik dus erg gevoelig voor mijn tegenstander. Nu had ik tenminste een wapen waarmee ik me kon verdedigen, ook al maakte me dat ook niet echt veel zekerder. Ik hoor wat geluiden waardoor ik wat meer rechtop ga zitten.

 

Re: ORPG// Trapped

Hannah slaapt



Alex ging naar de kamer en deed zijn schoenen uit, hij ging op zijn bed liggen en staarde naar het plafond. Hij had te veel dingen aan zijn hoofd om echt te kunnen slapen. Hij hoopte dat het virus snel zou stoppen, en dat ze de stad gewoon weer kunnen verlaten. Dat hij zijn familie weer kan zien die buiten de stad wonen. Dat hij gewoon weer vrij is om te gaan waar hij naartoe wilt. En om weer rust te hebben, en alles weer terug gaat naar voorheen.


 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human