ORPG// Trapped

Re: ORPG// Trapped

Sean

Ik ga naar binnen en slik wanneer ik Hayley zo zie. Ik had niet veel zwakke plekken. Eigenlijk nog ééntje maar en dat was zij. Ik neem haar hand vast waar alle slangetjes in zaten. Ik slik even en streel een haarlok uit haar gezicht. Ik druk een kusje op haar slaap en zucht even. "Laat me niet achter." Ik toonde me niet graag kwetsbaar over tegenover de andere , maar aangezien ik hier de enige was vond ik het niet erg. Ik slik even en hoor buiten twee stemmen tegen elkaar. Een stem dat bekend voorkomt en weer teveel praat. Was zij hier nu serieus ook echt? Ik schud mijn hoofd. En ik maar denken dat ik van dat kwetter af was. Ik zucht even en kijk naar mijn vriendin. Ik hoopte zo hard dat ik haar nu ook niet kwijt geraak.

Leonie

Ik kijk naar het meisje en knik even. "Goed." Ik geef haar mijn jas en terwijl ik naar de patiënt heen stap, bind ik mijn haren in een staart. Ik glimlach naar de vrouw die naar me toe komt en ik bekijk haar arm. "Heeft het pijn gedaan?" vraag ik en de vrouw schudt wel meteen haar hoofd. "Nee, ik heb er niets van gevoeld." Ik knik goedkeurend en praat nog even kort met de vrouw. Dan gaan we weer elk onze eigen weg op. Ik stap mijn praktijk weer in en schrik hard wanneer ik de agent nog steeds zie staan. Ik hap even naar adem. "Jesus, jij kan mensen doen schrikken." zeg ik en ga naar de spiegel heen. Ik maak een papiertje vochtig en begin het bloed van mijn gezicht te deppen. "Is het gelukt?" vraag ik dan en kijk via de spiegel naar hem. Hij was best wel knap én gespierd en daar hield ik wel van. Ik schud die gedachten al snel uit mijn hoofd. Het waren tijden van crisis, een relatie was helemaal uitgesloten. Ik slik even en draai de kraan weer open. Ik doe wat water in mijn gezicht , hopend dat ik weer wat wakkerder zou worden.

Re: ORPG// Trapped

Hannah pakte het schort aan en liep naar de waskamer waar ze het vieze schort in de was deed en een schone pakte. Ze liep terug en gaf Leonie het schone schort. "Dat voelde echt geweldig, mijn eerste echte patiënt, nu wist ik waarom ik alles heb gedaan, om mensen te kunnen helpen" zei ze blij. "Als er nog wat anders is wat ik kan doe moet je het maar zeggen, oh en ik heb trouwens wel gelogen over mijn achternaam vanwegen wat er allemaal gebeurd is de laatsten weken. Het is veiliger op die manier" legde Hannah uit en ging even op een stoel in de kamer zitten. Gelukkig waren deze jassen groot genoeg voor haar buik, misschien is deze dan ook wel van een man geweest. Ze kan niet wachten tot de dag, als ze het hier levend uit red, dat ze écht dokter wordt. Dan krijgt ze ook zo'n jas met haar eigen naam plaatje.

Alex liep de kamer in waar Hannah en Leonie waren. "Is alles oké? Nog ergens hulp voor nodig?" vroeg Alex nog. Hij zou zo wel alvast een start gaan maken met het opzetten van het plan. De gebouwen klaar maken, en hij zou Hannah wel onder zijn hoeden nemen. Een zwangere jongedame zou niet zomaar op de straat moeten leven, en vluchten om in leven te blijven. Je kon zien dat ze al dagen niet geslapen heeft.

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Sean

Ik laat Hayley' hand los en stap de kamer uit. Ik hoor stemmen uit een andere kamer komen en ik kijk naar binnen. 3 paar ogen kijken me steeds aan. Ik lik kort langs mijn lippen en schraap mijn keel. "Bedankt, dokter.." Ik kijk de jongedamme vragend aan. "Brinly." zegt ze terug en ik knik even. Ik kijk dan naar het meisje en maak mijn ogen tot speeltjes. Was zij dat nu echt? Ik trek mijn wenkbrauwen op. Het leek wel alsof ze me heel mijn leven ging achtervolgen. "Zal ik die wonde van jou ook even ontsmetten?" vraagt de dokter dan waardoor ik haar vragend aankijk. "Wonde?" Ze knikt naar mijn gezicht en ik laat mijn hand naar mijn voorhoofd glijden. Aan het uiteinde van mijn wenkbrauw voel ik bloed. Ik knik dan even en zie dat ze wenkt dat ik mag gaan zitten.

Leonie 

"Dankje." zeg ik tegen het meisje en trek mijn jas aan. Ik schud mijn hoofd. Mijn medecollegas hadden me goed geholpen waardoor de meeste patiënten naar huis waren. Andere waren nog steeds in de inkomhal voor onderdak. Ik kijk de poltieagent aan. "Nee, dankje. Ik heb momenteel geen hulp nodig." Niet veel later komt de jongen binnen en na een kort gesprek zet hij zich neer op de bank zodat ik hem kan behandelen. Ik had de blik van hem op het meisje gezien. "Kennen jullie elkaar?" vraag ik en dep wat ontsmettingsmiddel op de wonde. Ik verbind het dan met speciale plakkertjes en kijk hem aan. "Zo, hoe heb je het opgelopen?" vraag ik aan hem en doe een stapje achteruit. "Door het vechten. Ik ben trainer en het hoort nu eenmaal bij mijn werk." Ik knik even begrijpend. "We kunnen je dan wel nog gebruiken. We willen namelijk twee kampen op richten. Beveiliging hebben we altijd nodig." zeg ik en glimlach even. Ik gaap en ga doorheen mijn warrige staart. "Ik heb echt nood aan koffie." Ik zucht en steun tegen de bank aan.

 

Re: ORPG// Trapped

Hannah keek op toen de arts vroeg of ze elkaar kenden "Kinda I quess, he saved my life earlier today, before I came here and Alex saved my life" zei Hannah. "It's a complicated story" zei ze. Gelukkig wist zij dus ook niet dat ze de dochter van de premier is, ze kwam vandaag veel van dat soort mensen tegen en dat was echt fijn. Zo was ze iets minder in gevaar. Ze zuchte eventjes zachtjes, ze was echt heel erg moe, in deze 5 dagen heeft ze hooguit 3 uur slaap gehad. Gelukkig heeft de politieagent aangeboden om haar te beschermen, misschien kon ze dan wat slaap krijgen.


Alex stond op de gang te wachten.


 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Sean

Ik kijk het meisje aan. Ik weet wie ze is, waarom zegt ze het niet tegen de rest? Ik kijk haar aan en schud even mijn hoofd. Ze verzweeg het gewoon. "Zo, je bent helemaal klaar. Misschien kan je even naar agent Walker gaan. Omdat je kan vechten kan je ons helpen met de dingen die we willen doen." hoor ik de dokter dan zeggen. Langzaam knik ik en kom overeind. Ik stap naar de deur die ik open trek en bots bijna op de jongen aan. Ik kijk hem aan en slik even. "Ik moet van dokter Brinly naar je plannen komen vragen. Doordat ik trainer ben en goed kan vechten, zei ze dat ik jullie kan helpen." Ik wrijf over mijn arm heen en laat me via de muur naar beneden glijden. "Duss.. waarmee kan ik jullie helpen?" vraag ik dan een beetje nieuwsgierig en kijk naar de deur waar Hayley achter ligt. Hopelijk gaat alles goed met haar..

Leonie

De jongen verlaat de kamer en ik kijk het meisje aan. "Zullen we even naar die wonde van je kijken? Het heeft wat verzorging nodig." knik ik en stap erheen. Ik doe haar ene mouw los en maak het verband los. Ik bekijk de wonde en knik even. "Hij is goed verzorgd, wie heeft dat gedaan?" vraag ik aan haar en neem wat ontsmettingsmiddel. Ik kijk haar even en dep het er voorzichtig op. Ik verbind het dan en knik even. Het zag er nu nog beter uit. Ik doe er weer een zacht verband om heen zodat ze er nergens blijft aan vastzitten en knik dan. "Zo, zullen we ook even naar je kindje kijken? Waarschijnlijk kwam je daarvoor." Ik had haar ook gevonden samen met de agent op de kinderafdeling dus het kon geen toeval zijn. Ik blaas en lok uit mijn gezicht en zie haar vermoeid gezicht. "Dan kan je wel even gaan slapen op één van de bedden die we hier hebben." besluit ik. Het liefst wou ik zelf ook naar zo'n bed toe stappen en in slaap vallen, maar dat ging niet..

 

Re: ORPG// Trapped

"De jongen die hier net zat heeft mijn wond verzorgd"  zei ze en keek naar de dokter die de spullen pakte. "Ik ben Hannah Riley trouwens" stelde ze zich nog voor. "Klopt, ik denk dat het wel goed gaat met de kleine, ik voelde net nog een schopje. Ik heb alleen de laatste dagen bijna niks gegeten en niet geslapen. Daarnaast ben ik de hele tijd op de vlucht, ik kan echt niet gaan slapen, durf niet. Straks komt er weer een gek die me wilt besmetten of doden. Ik ben nergers veilig"  antwoorde ze.

Alex keek naar de jongen "Klopt, ik kan je hulp  goed gebruiken. Ik ben de enige agent in dit gebied en zoals je wel weet is er veel criminaliteit en mensen hebben hulp nodig. Dat kan ik niet alleen dus ik ben opzoek naar trainers die mij willen  helpen. De basic vecht skills heb je al, ik zal je alleen nog een kleine cursus moeten geven hoe je omgaat met situatie's etc. Dat pik je snel op en dan heb ik weer versterking. Ik heb ook een plan opgezet met Dokter Brinly voor onderdak en veiligheid voor de zieke en gezonden, daar kan ik je hulp ook goed bij gebruiken"  legde  Alex uit.


 

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

"Nou, hij heeft het goed gedaan." zeg ik en kijk haar aan. "Je kan hier ook wel wat eten en slapen. We hebben twee bewakers." knik ik naar de deur waarachter de twee jongens waarschijnlijk zouden staan. Buiten ging de zon alweer langzaam onder. "Hoe lang ben je al zwanger?" vraag ik dan en maak mijn haar los. Mijn blonde lokken vallen over mijn schouder heen en ik wrijf vermoeid doorheen mijn gezicht. Ik kijk haar aan en doe de gordijnen dicht van mijn praktijk. Ik vond het niet zo fijn om in de dokter te staren, ik werd er bang van. Ik slik even en lik langs mijn droge lippen. "En waar is de vader, als ik dat mag vragen?" vraag ik dan zacht en bijt zacht op mijn onderlip. "En trouwens ik ben Leonie Brinly."

Sean

Ik knik. "Goed, ik doe wel mee." Ik ga doorheen mijn haar en kijk naar boven. Ik kon toch niet terug naar huis aangezien alles verwoest was en er niets meer overeind stond. Ik kon Hayley hier ook niet alleen achterlaten. Hier kon ik mezelf nog nuttig maken op één of andere manier. Thuis had ik niets te doen. Ik hoor binnen zachte stemmen en ik kom langzaam overeind. Ik laat me rug en nek even krakken en ook mijn vingers. Ik voelde me moe, maar toch wou ik wakker blijven. Ik kijk naar de politieagent. "Hoe komt dat jij eigenlijk gebleven bent? Alle agenten zijn gevlucht of gedood." Ik trek mijn wenkbrauwen even vragend op. Je kon die vraag ook aan mij vragen alleen had ik er eerder aan gedacht.

 

Re: ORPG// Trapped

"22 weken, of 21 ik heb de tijd niet echt meer bijgehouden sinds ik hier vast zit" antwoorde Hannah. "Ik heb het contact met de vader verbroken, ik kwam erachter dat hij alleen maar bij me was voor de luxe, het geld en de roem" zuchte ze. "Ik geef daar niks om dus hij mag het van mij hebben, maar het gaat om het idee dat hij me gebruikt heeft. Daarnaast ging hij ook vreemd, want ja hij was toch alleen maar bij me voor die dingen" knikte ze. "Ik heb geen idee waarom ik de baby überhaupt nog heb, ik denk dat het komt doordat ik weet hoe zo'n ingreep gaat en ik kwam er best laat achter dat hij niet te vertrouwen was. Dan hadden ze dus echt al een kindje moeten weghalen en dat zou ik nooit kunnen, een onschuldig iemand's leven wegnemen" zei ze. Ze keek naar Leonie. "Jij ziet er aan de andere kant ook uit alsof je wel wat slaap kunt gebruiken."Het zal wel lastig zijn om als enige arts al die mensen te moeten helpen."

Alex knikte "Wel alright, we kunnen er ook wel voor zorgen dat wij 5 een eigen ruimte hebben, aangezien we allemaal mee gaan helpen aan dit plan en hier veel tijd zullen doorbrengen. Daarnaast is er niet meer veel over van mijn appartement, ik weet niet hoe dat bij jullie is" antwoorde hij. "En op die manier zijn we ook dicht bij het werk wat moet gedaan worden, dat is wat handiger. Vanaf nu zijn we allemaal een team, jullie 2, Arts Brinly,Hannah  en ik" knikte hij. "Er zijn nog uniforms, en beschermende pakken op kantoor, ik zal er later een voor je halen en ondertussen zal ik de je basics uitleggen" zei Alex.

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human

Re: ORPG// Trapped

Leonie

Ik knik even. Ze was dus weg bij de man omdat hij niet te vertrouwen was, wauw.. Dat moest hard zijn. Ik lik langs mijn lippen en kijk haar even kort aan. Ik weet niet of ik het wel zou kunnen, om een kind weg te laten halen. Ik ging alweer op de bank zitten waar normaal de patiënten op werden behandeld. Ik zucht even en schud mijn hoofd dan. "Het valt wel mee, ik heb ook gewoon niet zoveel slaap gehad de voorbije dagen." Ik ga langs mijn gezicht en laat mijn haar dan afglijden naar mijn haar. Ik lik langs mijn lippen en kijk haar aan. "En het valt wel mee. Ik heb mijn collegas die me goed meehelpen en ze kunnen best wel al veel dingen doen. Ik sta er eigenlijk nooit alleen voor." knik ik en gaap even. "Ik ga koffie halen." knik ik en spring van de bank. "Wil je ook?"

Sean 

Wat hij zegt , klinkt allemaal goed. Een eigen ruimte.. en als Hayley bij kwam kon ze dan gewoon bij me slapen. Als ze beter was. Ik knik. "We zullen er maar beter meteen werk van maken." Zijn plannen waren goed bedacht, maar nu moesten ze nog uitgevoerd worden. Het is dan maar beter dat we er meteen in vliegen. Ik kijk naar het blond meisje dat naar buiten komt. Ze zag er echt moe uit. "Ik ga koffie halen." zegt ze dan wanneer ik en de poltieagent haar beide aankijken. "Willen jullie ook?" vraagt ze dan beleefd. Ik schud mijn hoofd. Ik was niet echt moe en koffie dronk ik niet zo heel graag. Ik ga langs mijn haar heen en lik lans mijn lippen die kapot worden doordat ik er teveel op beet en van de klappen die ik erop kreeg. Ik was benieuwd hoe Walker het uniform ging gaan laten halen. Had hij dan toch nog mensen die hem steunde en voor hem werkte?

 

Re: ORPG// Trapped

Hannah knikte "Well ik wil je ook wel helpen af en toe. Ik ben misschien nog geen arst, maar ik was echt bijna klaar met mijn opleiding. Ik vind het zo jammer dat ik hem nog niet heb afgerond, maar dat ga ik zeker doen als ik ooit uit deze stad geraak"  zei Hannah. Ze was heel erg bang voor de bevalling en daarna. Ze zal helemaal alleen zijn en ze weet niet hoe ze alles alleen gaat doen. Ze is gewoon zo stom geweest dat ze niet eens doorhad dat hij haar alleen maar gebruikt. Hij had haar helemaal om zijn vinger heen gebonden. "Nee dankjewel" glimlachde ze.

Alex knikte "Het zou in theorie moeten kunnen lukken, en hopelijk is alles dan snel over en kunnen we terug naar onze familie's en vrienden buiten de stad."  Zei Alex en keek naar Leonie die iets aan hen vroeg. "Graag, lekker"  knikte hij en ging op een stoel in de wachtkamer zitten. Het werd nu donker en mensen bleven nu  in hun huizen. 'S nachts was het namelijk  erg gevaarlijk op straat in deze tijden. De wachtkamer was leeg en ze waren dus nu met z'n 5e in het ziekenhuis. Het nieuwe team. Iedereen zal op een manier in dit team zijn steentje bijdragen en ze moeten bij elkaar blijven om de stad misschien  wel te verlossen.

These voices in my head screaming "Run now", I'm praying that they're human