O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Olivia ''Liv'' Ivy Hawke

Said that you're afraid of heights, but you were meant to light the sky.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Alissa Jordyn Gray
Haar lippen blinken van de lip gloss die ze er net had opgesmeerd. Haar rechterhand haalde ze doorheen haar blonde haarlokken voor nog wat extra volume om uiteindelijk zelfvoldaan naar haar spiegelbeeld te kunnen glimlachen. Alissa had een goed leven. Ze heeft een prachtig huis waar ze graag in woont, een goede opleiding die ze graag doet en fantastische vrienden. Met haar tweelingsbroer en ouders is ze enorm close en ze werden vaak bekeken als 'het perfecte gezin'. Ze kon niet klagen over haar leven dus deed ze dat ook niet. Aan geld heeft ze geen gebrek waardoor ze alles kon doen wat haar hartje maar wilde. Haar vader kon ook helemaal geen 'neen' tegen haar zeggen.
Ze had de hele week uitgekeken naar vandaag, vrijdagavond. Doordat de helft van haar vrienden aan een andere universiteit studeerden, spraken ze vaak af met elkaar zodat ze elkaar bleven zien. En vanavond was er weer zo'n moment gepland. Je kon wel bijna zeggen dat Alissa de dagen had afgeteld. Haar leren jas trok ze aan en plukte al haar haar eruit om nadien naar beneden te stappen. Zacht zingend kwam ze de keuken binnen waar haar broer haar fronsend aankeek. Hij zat verscholen achter zijn studieboeken. Ook al waren ze een tweeling, ze leken totaal niet op elkaar. Terwijl Alissa het leuk vond om te feesten en uit te gaan, bleef Andrew graag thuis om te studeren. Ook al waren ze tegenpolen van elkaar, toch konden ze het goed met elkaar vinden. Zonder wat te zeggen, drukte Alissa een kus op zijn wang en stapte verder richting de woonkamer waar haar ouders zaten. Zij hadden samen met Alissa de dagen afgeteld tot vandaag en wisten dan ook wat er vandaag op de planning stond. Daarom keek haar moeder niet raar op wanneer ze haar outfit zag. Haar skinny jeans accentueerde haar dunne benen die toch gespierd waren vanwege de fitness die ze drie keer in de week deed. Onder haar broek droeg ze zwarte happy socks met ijsjes erop, maar deze werden grotendeels bedekt door haar grijze all-stars. Ze had een zwart topje aan waar ze wat inkijk in had, maar momenteel werd deze nog bedekt door haar leren jas. "Ik zie jullie morgen." zei ze terwijl ze haar ouders een kus gaf. Ze wisten beide dat Alissa deze nacht niet thuis zou komen en hadden dit na al de tijd geaccepteerd. 'Wees voorzichtig!' hoorde ze haar moeder nog roepen terwijl ze haar handtas nam en de deur achter zich dicht trok. Met de autosleutels in haar handen stapte Alissa richting haar mercedes en glimlachte eens voldaan. Ze had er zoveel zin in!

Bryce Jackson Greick
Bryce was blij dat Dustin daarnet een reminder had gestuurd dat het vanavond de avond was waar dat al hun vrienden bij elkaar kwamen. Hij was dit zelf helemaal vergeten en had Dustin dan ook uitgebreid bedankt. Bryce kende Dustin al een hele tijd en daarom was hij niet helemaal verbaasd geweest dat hij hem een reminder had gestuurd. Dustin kende hem al goed genoeg om te weten dat Bryce dat inderdaad zou vergeten, dat was wel al eens eerder gebeurd. Bezweet keek hij naar zijn gsm die hem vertelt dat het bijna tijd is terug naar huis te gaan. Nog een laatste oefening. Bryce stapte richting de loopband en terwijl hij op een rustig tempo stapte, stelde hij terwijl alles in wat hij weet dat dit toestel kan. Hij liep op een rustig tempo de laatste 10 minuten zodat hij wat kalmeert en na een stevige kardio rustig afbouwt tot de terminatie ervan. Hij was tevreden met vandaag. Bryce was er van overtuigd dat heel zijn lichaam morgen pijn zal doen van de intensieve training van vandaag, maar dat was een heerlijk gevoel. Terwijl hij zijn handdoek in zijn nek legde voor nog extra af te koelen, nam hij gulzige slokken van zijn flesje water en stapte met wat tegenzin van de loopband. Moest hij die afspraak niet hebben met zijn vrienden was hij zeker nog een uurjte door gegaan. Tijdens het wandelen, dacht Bryce na wat hij nog allemaal moest doen en dat op een halfuurtje. Maar iedereen wist toch al dat hij sowieso te laat zou zijn, dat typeerde hem. Overal en altijd kwam hij te laat. Hij graaide in de kleedkamers zijn zak uit zijn kluisje en stapte nadien de fitness buiten. Hij woont enkele straten verder, dus stopte Bryce zijn muziekoortjes in om nog even naar muziek te luisteren en in de goede sfeer te komen voor een geweldige avond. Met snelle stappen stapte hij langs iedereen heen terwijl hij met moeite zich kan bedwingen om niet mee te beginnen zingen met de muziek. 
Zodra hij binnen kwam, schopte hij zijn schoenen uit en trok hij zijn muziekoortjes uit. 'Ik ga douchen!' riep hij, naar niemand in het bijzonder want Bryce had niet eens een idee of er wel iemand thuis was. Met twee treden tegelijkertijd rende hij naar boven om meteen de badkamer binnen te stappen. Hij had nog een kwartier de tijd om zich klaar te maken, dat moest dus lukken.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Liv
Liv onderbrak de stem aan de andere kant van de lijn midden in zijn zin, toen zij verwoed op het rode icoontje drukte en ophing. Gefrustreerd wierp ze haar telefoon op de eettafel. De behoefte om in beweging te blijven lokte haar omhoog van haar stoel. Ze begon doelloos te ijsberen, haar spieren strak van irritatie. Het was ook altijd hetzelfde met hem. Liv wist niet waarom ze zo dom was geweest om voor de zoveelste keer te verwachten dat het anders zou zijn, toch had ze het gehoopt. Haar hoop was overduidelijk misplaatst. Haar woede kwam dan ook niet alleen voort uit het feit dat haar vriend het hele plan met hun vrienden vergeten was, de drift die ze voelde waren opgestapelde emoties van alle andere akkefietjes die de afgelopen tijd steeds vaker opborrelden. Toch was hun liefde uiteindelijk sterker dan dat hun ruzietjes waren. Ze klampten zich beiden vast aan alle goede momenten die ze samen deelden en dat was voor hen genoeg. Het was nou eenmaal een feit dat dit de uitkomst was van twee dominante mensen samen in een relatie. Het werkte niet altijd even goed en soms juist wel. 
Liv keek met een ruk op toen ze de deur in het slot hoorde vallen. Dustin liep gerust naar binnen toe, zich niet bewust van zijn fout. Gelijk liep ze naar hem toe, op verwoede wijze. 'Ik heb je al duizend keer verteld over dit afspraakje, Dustin. We moeten er letterlijk zijn over vijf minuten.' Beet ze hem gefrustreerd toe. Het voelde alsof ze tegen een muur praatte, hij verrekte geen spier. Hij zag het kwaad er werkelijk niet van in en dit gooide enkel olie op het vuurtje dat zich diep in haar begon te ontbranden. Haar woorden leken hem niets te doen, alsof het simpel weg niet binnen kwam. Of hij zag werkelijk niet wat hij fout deed, maar dan had ze hem toch flink overschat. 



Dustin
Toen hij die middag vreselijk veel behoefte had aan frisse lucht, was hij in zijn auto gestapt en naar het strand gereden. Eerst had hij met zijn handen nonchalant in zijn zakken wat langs de boulevard gelopen, maar daarna was hij gaan doen waar hij werkelijk voor gekomen was; surfen. Hier was hij als kind al mee begonnen, dat kon ook niet anders, hij had nog geen kilometer van het strand vandaan gewoond. Dustin was opgegroeid in Spanje, hij beschouwde dit nog steeds als zijn thuis, ookal was hij al op zijn vijfde naar de Verenigde Staten verhuisd. De jaren ervoor had hij in Spanje gewoond, waar hij ook geboren was. Zijn moeder was verliefd geworden op een Amerikaanse man, waarmee zij, na meer dan acht jaar met hem samen gewoond te hebben in haar thuisland, overzees verhuisd was. Amerika was Dustin's nieuwe thuis, al dacht hij nog vaak terug naar zijn jeugd in Spanje. De plek die hij écht thuis noemde. Bovendien was alles hier niet even vlekkeloos verlopen. De scheiding van zijn ouders was moeizaam verlopen en was zeker geen pretje geweest voor zowel zijn moeder als Dustin, maar ze hadden zich er doorheen geslagen en alles leek eindelijk weer een beetje stabiel te zijn.
Maar goed, toen Dustin de zonsondergang aan het bekijken was op zijn handoek was zijn telefoon overgegaan. Aan de andere kant had zijn vriendin geklonken, niet in een al te goede bui. Dustin zag het kwaad van het afspraakje met hun vrienden vergeten niet zozeer in, maar hij snapte wel degelijk waar Liv's scherpheid vandaan kwam. Toen hij haar appartementje binnen kwam lopen en zijn rugzak naast zijn voeten op de grond zette, kon hij al in haar ogen lezen hoe laat het was. Ze vertelde hem dat ze hem al duizend keer herinnerd had aan dit afspraakje. Gelijk had ze, maar Dustin snapte niet waar ze zo'n groot drama van maakte. Niemand zou het erg vinden als ze een kwartiertje later kwamen. 'Babe, het maakt toch niet zoveel uit.' Verzuchtte hij, totáál geen zin in een discussie. 'Ja, zo lijk je over veel dingen te denken tegenwoordig.' Snauwde ze, terwijl ze zich een slag van haar vriend wegdraaide, om niet te ontploffen als ze hem aankeek. 'Olivia,' zei Dustin rustig, waarna hij haar hand vastpakte; een poging haar te kalmeren. Deze trok ze vrijwel meteen uit zijn greep. Ze negeerde hem en stapte naar de deur toe. Ze griste haar jas van de kapstok en hing deze over haar arm. 'Laten we maar gewoon gaan.' Een zucht rolde over zijn lippen heen terwijl hij zag hoe ze de deur uitstapte. Dustin pakte zijn sleutels en stak zijn portemonnee in zijn achterzak. Vervolgens liep ook hij de deur uit, terwijl hij Bryce een berichtje stuurde; die zou het ook wel vergeten zijn. 

Said that you're afraid of heights, but you were meant to light the sky.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Alissa
Zoals wel vaker stond Alissa deze avond in voor de drank, en dat deed ze met alle plezier. Ze reed naar een nachtwinkel op de hoek en parkeerde haar wagen op een kleine parking. Ze draaide de sleutel uit het slot en stapte elegant haar auto uit. Een hand haalde ze doorheen haar frisgewassen haarlokken en met snelle stappen liep ze richting de kleine winkel. Toen Alissa de deur openduwde, rinkelde boven haar een bel die haar aanwezigheid aankondigde. De oude man achter de kassa keek op en glimlachde voldaan naar haar. Zijn haren stonden alle kanten op en Alissa was er zeker van dat hij al meer dan een week gaan douche of bad had gezien. Zijn t-shirt was eigenlijk te klein voor zijn zware lijf en zweetplekken waren dan ook onder zijn oksels zichtbaar. Door de lage v-hals van zijn t-shirt zag ze enkele haren van zijn borsthaar en walgend moest ze haar blik afwenden. Ze had gehoopt dat het terug die knappe jongens was van de vorige keer, niet dus... Ze nam haar telefoon erbij waar een lijstje in haar notities stond en nam de eerste fles van het rek. Terwijl ze naar de kassa heen liep, rook Alissa dat de geur van zweet steeds sterker werd. Ze glimlachte moeilijk naar de man en draaide zich snel weer om voor nog meer flessen. Op een snelle en behendige manier nam ze alle nodige flessen, en het waren er meer dan ze dacht, en uiteindelijk stond ze tevreden voor de man. Met een korte knik vertelde ze hem dat dit alles is. Hij begon de prijs te berekenen, maar dit deed hij extreem traag. Zijn ogen gleden terwijl langs haar lichaam heen en ze voelde dat hij elk plekje scande. Onwennig sloeg ze haar armen gekruist voor haar borst en trok hierbij haar leren jasje wat dichter zodat haar hals en borstkas nu ook bedekt waren. Toen hij haar de prijs vertelde, legde ze snel een briefje van 50 euro op zijn kassa en liet haar vingers op het houten blad tikken. Een teken dat ze nerveus werd en hier weg wilde. Toen hij haar het wisselgeld gaf, probeerde ze contact met hun handen te vermijden en ook toen ze de drie plastic zakjes overnam. Met snelle stappen liep ze naar de deur van de winkel en een snelle blik om haar schouder vertelde haar dat de man haar nastaarde. Zonder twijfelen stapte ze de winkel uit en liep recht naar haar uit. In de kofferbak verdwenen de drie zaken en zuchtend nam ze plaats achter het stuur van haar dure auto. Dat was ook weer voorbij, gelukkig!

Bryce
Hij liet de handdoek langs zijn doorweekte haren heen glijden en toen hij in de spiegel keek, zag hij dat elk haarsprietje een andere kant opstond. Hij bindde de handdoek rond zijn middel heen en stapte de warme badkamer uit. Nonchalant liep hij naar zijn eigen kamer waar Bryce zijn kleerkast opentrok en op zoek ging naar gepaste kleren. Het werd uiteindelijk een witte t-shirt met een donkerblauwe broek. Goed genoeg. Terwijl hij zijn kleren aantrok, hoorde Bryce beneden enkele stemmen. Teken van leven. Hij had geen idee wie dat was of waren, maar dat zou hij straks wel weer ondervinden. Snel deed hij nog deo en een lekker geurtje op om vervolgens zijn jeans jas aan te trekken en het af te maken met zijn schoenen en .. zonnebril! De zonnebril typeerde Bryce meer dan iets. Als hij dan toch te laat ging komen, want zo zag het er naaruit, dan moest dat wel in stijl. Hij haalde nogmaals een hand doorheen zijn haar en zuchtend besefte hij dat het nog niet gedroogd was. Goed, dan droogde het wel op de motor, het was tenslotte toch nog steeds warm buiten en de zon scheen nog na een lange, zomerse dag. Zijn telefoon verdween in een van zijn broekzakken, net zoals zijn portemonnee. Toen hij zichzelf zag in de spiegel, knikte Bryce goedkeurend om nadien naar beneden te gaan en het huis te verlaten. Hij draaide de sleutel van zijn motor rond zijn linkerwijsvinger en opende de garagepoort met zijn rechterhand. Daar stond het dan, zijn engel op aarde. Bryce had veel moeten werken om zijn motor te kunnen betalen en nu hij het eindelijk had, reed hij er continu mee rond. Hij beschouwde het zelf als zijn liefje en dat vonden zijn vrienden natuurlijk weer grappig. Hij ging erop zitten en startte de ronkende motor. Een glimlach versierde zijn lippen en zo ging hij op weg naar Kyle zijn huis voor een geweldige avond.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Dustin
Liv en Dustin hadden elkaar anderhalf jaar geleden ontmoet, toen ze nog op de middelbare zaten. Hun timing was slecht geweest, beiden hadden ze in een lastige periode gezeten. Dustin kreeg net de heftige en slordige scheiding van zijn ouders voor de kiezen en Liv stond op het punt uit huis gegooid te worden. Eigenlijk hadden ze beiden niets op een rijtje staan en juist dat had ze zo close gemaakt. Eigenlijk leek er meteen al wel een klik te zijn en meteen hadden ze voor elkaar klaargestaan in de lastige periodes in hun leven. Nog nooit eerder had Dustin zoiets voor iemand gevoeld. Hij was immers nogal ''losgeslagen'' en hield het vaak bij de flings en one-nightstands. Hij had wel eerder relaties gehad, maar Liv was de eerste waarmee hij een toekomst had gezien. Ergens had dit hem in verwarring gebracht, het was immers niets voor hem om zo ver de toekomst in te kijken, dit deed hij amper. Hij leefde dag bij dag, alsof het zijn laatste was. Dat had hij juist zo leuk aan Liv gevonden; ook zij deed lekker wat ze zelf wilde. Dat was hun ding. Misschien was dat ook hetgene waar hij destijds voor gevallen was: die uitdaging in haar, de onvoorspelbaarheid. Ze betekende veel voor hem, ondanks dat hij haar dit niet altijd zei. Dustin was niet goed met woorden, zijn liefde bleek uit zijn daden en dat wist ze. De afgelopen tijd leken ze echter een beetje langs elkaar heen te leven, terwijl ze voorheen altijd op één lijn gezeten hadden. Dustin zag het kwaad er niet van in, ze hadden wel vaker periodes waarin het minder lekker ging, dat was niets onbekends voor ze. Zo ging dat in relaties, in het leven. In periodes zoals deze klampte hij zich vast aan de mooie herinneringen die hij samen met haar had, want daar hadden ze er genoeg van. Het werkte niet altijd, maar hij wilde het niet loslaten, bang voor wat er dan zou gebeuren.

Liv
De hele autorit was er niet echt veel gezegd. Er heersde een ietwat ongemakkelijke stilte en een onprettige sfeer, waarvan zowel Liv als Dustin wist dat deze weer over zou waaien. Hun discussies hielden nooit lang stand. Liv kon immers nooit lang boos op hem blijven, daarvoor gaf ze te veel om hem. En ook Dustin wist op zijn eigen manier weer toenadering te zoeken naar Liv. Vaak hoefden ze het niet eens echt uit te praten om alles weer oké te laten zijn. Waar Liv vaak meteen wel weer behoefte had aan een oplossing voor het probleem, was dit nu niet het geval. Ze had niet veel zin in enig contact met haar vriend, die haar nu al voor de zoveelste keer teleurstelde. Het was jammer dat dit net gebeurde op de avond dat ze gezellig met hun vriendengroepje afgesproken hadden. Liv was echter vastbesloten dit niet haar avond te laten verpesten. Ze zou het hoe dan ook naar haar zin hebben met haar vrienden, dat stond altijd vast. Hun groepje was erg close en het deed Olivia altijd goed in hun gezelschap te zijn. Hopelijk zou dat het nu ook doen. 
Na een rit van tien minuutjes kwamen ze uit bij Kyle's huis, waar hun meeste reunies gehouden werden. Soms gingen ze gezellig naar een cafeetje, maar vaak genoeg kozen ze er ook voor om bij iemand af te spreken, iets wat toch wat persoonlijker en vrijer was. Liv stapte uit de auto en liep naar de voordeur toe, waar ze aanbelde. Het duurde even voordat de deur open ging, maar uiteindelijk keek ze in het opgewekte gezicht van Kyle. Ook op Liv's gezicht verscheen nu een glimlach, terwijl ze hem begroette met een omhelzing.

Said that you're afraid of heights, but you were meant to light the sky.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Alissa
Haar auto kwam tot stilstand voor het huis en een glimlach verscheen meteen op haar gezicht als ze de auto's zag staan. Ze herkende ook al meteen enkelen en wist daardoor dat Clara al binnen moest zijn. Of zij en Dustin samen waren gekomen, wist ze niet. Ze kon haast niet wachten om naar binnen te gaan, maar eerst plukte ze nog haar handtas van de achterbank en de zakken vol drank uit haar koffer. Dit werd pas een feestje. Terwijl ze naar de deur liep, drukte ze op een knopje zodat haar auto op slot ging en deze er dus morgen nog zou staan. Ongeduldig duwde ze een aantal keer op de bel en al snel ging deze open. Alissa begon breed te lachen toen ze de opgewekte Kyle zag en meteen voelde ze zijn armen om haar heen. Zij kon niets terug doen omdat haar armen bezaaid waren met plastic zakjes. 'Kom erin.' zegt hij uitnodigend. Alissa stapte langs de smalle gang de woonkamer binnen waar ze al muziek en gelach hoorde. Ze hadden hier al een aantal keer afgesproken en dat was fijn want zo wist ze alles al een beetje zijn en staan. Ze hoort haar naam doorheen de naam klinken zodra ze de kamer binnenkwam en de glimlach die ze vanaf de deur op haar gezicht had, was nog steeds niet verdwenen. Weer voelde ze armen rond haar heen, maar weer kon ze haar vrienden niet terugknuffelen vanwege haar goed gevulde handen. 'Wat heb je allemaal meegenomen?' hoorde ze Allison nieuwsgierig vragen en zij wierp al een aantal blikken in de zakken. 'Een heel assortiment. Ik heb bijna heel de winkel leeg gekocht.' lachte Alissa en keek verder de kamer rond. Haar blik viel op Dustin en Clara en haar glimlach werd alleen nog groter. Je kon wel zeggen dat Clara en Dustin haar beste vrienden waren. Ze stapte naar hen toe en trok ze beide in een groepsknuffel, ook al was dit niet zo makkelijk. 'Jullie zien er prachtig uit.' zei ze terwijl ze haar rechterhand op Clara's wang legde en haar linkerhand op Dustin zijn gespierde schouder. 'Ik ga mezelf even bevrijden van deze zakken en dan ben ik all yours.' knipoogde ze naar Clara en vervolgens stapte ze richting de keuken om daar alle drank uit te stallen.

Bryce
Zijn ogen gleden over de auto's die er allemaal stonden en hij kwam al snel tot de conclusie dat hij inderdaad de laatste was. Mooi.. Zijn rechterbeen zwaaide over zijn motor en hij trok de sleutel uit het slot. Terwijl Bryce naar de deur heen stapte, ging er een hand doorheen zijn haar want dit lag helemaal in de war door de reis tot hier. Hij drukte zijn vinger kort op de bel en trok zijn jas nog even goed terwijl hij de sleutel in zijn broekzak liet glijden. Zodra Kyle voor hem stond, begon Bryce te grijnzen. 'Maat, kom erin!' Bryce stapte de gang in, maar voor hij verder ging gaf Kyle hem een boks. Dit was hun manier van elkaar te begroeten. 'Alles goed? Je bent weer mooi op tijd.' hoorde Bryce Kyle grappend zeggen. Nonchalant haalde hij zijn schouders op. 'Je kent me toch, niet?' grijnsde Bryce terwijl hij de woonkamer in stapte. Hij spreidde zijn armen zodra hij de ruimte binnen kwam want zoals verwacht werd hij meteen opgetild door Dylan en voelde hij handen doorheen zijn haar. 'The king has arrived.' grapte Bryce en grijnsde even kort om zijn eigen grapje. Hij keek rond en zag Alissa in de keuken. Hij sloop op haar af zodat ze hem niet zou zien en zodra hij achter haar stond, greep Bryce haar schouders vast. Hij voelde Alissa schrikken onder zijn vingertoppen en een gil weerklonk door de keuken. Vliegensvlug draaide ze haar om en gaf hem een speelse duw. 'Dag schoonheid.' lachde Bryce en trok haar in zijn armen. Eerlijk toegegeven, Alissa was nog mooier geworden. Na een kort gesprek verliet Bryce de keuken om grijnzend op Dustin, zijn beste vriend, af te stappen. 'Heb je me gemist?'

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Dustin
Het was eigenlijk alweer een tijdje geleden dat het hele vriendengroepje samen gekomen was. Hij zag de een vaker dan de ander, dus het was vrij uitzonderlijk als ze állemaal op kwamen dagen. Wel waren het de leukste bijeenkomsten die er waren. Ze mochten elkaar dan wel niet extreem vaak zien, toch was het altijd vanouds als ze allemaal weer samen waren. Het maakte niet uit hoeveel tijd er overheen ging, ze bleven allemaal extreem close met elkaar. 
Eenmaal voor de deur deed Kyle enthousiast open. Zijn humeur was zo aanstekelijk dat ook Dustin automatisch een glimlach op zijn gezicht kreeg. Hij begroette de jongen en stapte hierna naar binnen toe. Er waren al een paar mensen, maar ze behoorden zeker tot de eerste paar die er waren. Dat ze gewoon relatief optijd gekomen waren, na wat gehaast, zou hij Liv maar niet vertellen. Hij had geen zin in nog een discussie, bovendien was het niet relevant. Dustin hoopte dat hun akkefietje snel over zou waaien, maar dit lag eigenlijk een beetje aan hoe snel Liv af zou koelen. Hij kon enkel hopen dat het niet al te lang zou duren, het voelde nooit goed als er iets voorgevallen was. Dustin liet het maar gewoon even een beetje, hij zou er ook niet continu op letten. Zo zat hij niet in elkaar; hij ging altijd een beetje met de stroom mee in dit soort gevallen. Terwijl hij op andere vlakken juist enorm tegenstrijdig kon zijn. Dustin zei altijd waar het op stond en was zéker niet op zijn mond gevallen. Hij deed waar hij zelf zin in had, zijn gedrag werd dan ook vaak bestempeld als roekeloos. Met dat woord kon hij zichzelf inderdaad goed beschrijven. 
Het duurde niet lang voor de rest ook binnen begon te lopen. Ze stonden net een beetje te praten met een andere vriend van hun, Tyrone, toen hij Alissa binnen zag komen lopen. Het ging automatisch dat er hierbij een glimlachje rond zijn lippen begon te dansen. Hij omhelsde haar toen zij hetzelfde deed. Dustin kon enorm goed met Alissa overweg, daarnaast was ze gewoon een prachtige verschijning, daar zou niemand omheen kunnen. 'Zelf zie je er ook niet zo slecht uit.' Wierp Dustin plagend haar kant op. Alissa verdween en de volgende persoon kwam tevoorschijn. Een brede lach verscheen op zijn gezicht, waarna hij de jongen begroette met één of andere korte handshake. 'Je wilt niet weten.' Grapte Dustin als reactie op zijn opmerking. 



Liv
Eenmaal binnen voelde ze zichzelf weer wat ontdooien. Voorheen had er nog flink wat irritatie door haar aderen heen gestroomd, een emotie die nu langzaam begon te verdwijnen. Dit was maar goed ook, ze had geen zin om met een chagrijnige kop rond te lopen. Dat was voor zowel Liv als de rest niet leuk. Gelukkig deed het gezelschap van haar vrienden haar eigenlijk altijd wel goed, en leek ze meteen een beetje op te fleuren. Al helemaal toen ze Alissa op hen af zag stappen. 'Hey!' Begroette Liv haar enthousiast, en sloeg haar armen voor een kort moment om haar heen. Ze lachte wat op de laatste opmerking van haar vriendin. 'Ik kijk er naar uit.' Lachte Olivia als reactie, waarna ze de dame een klein tikje tegen haar billen gaf, iets wat ze wel vaker voor de grap deed bij haar beste vriendinnen. Alissa was toch wel degene waar ze het meest close mee was, daarbij kon je enorm goed met haar lachen. Plotseling leek de meute binnen te lopen, gezien er al snel een nieuw gezicht verscheen. Iemand die altijd vrijwel meteen een lach op haar gezicht toverde. Die invloed had Bryce altijd al op haar uitgeoefend. Ze keek glimlachend toe hoe de twee jongens elkaar begroetten, iets waaruit enkel al bleek hoe goed de twee met elkaar waren. Ze kenden geen twee personen die closer waren dan die twee. 'Anders ik wel.' Glimlachte Liv nog quasi-serieus na zijn opmerking, waarna ze hem omhelsde en een keer speels een kus op zijn wang drukte. Hierna vielen haar ogen op zijn kapsel. Ze grijnsde. 'Aha, je hebt je vriendin mee genomen?' Grapte ze, terwijl ze haar hand een keer door zijn haar woelde. Ze wist hoe gek hij op zijn motor was en onderhand ook wat het met zijn haar deed. Liv stoorde zich er niet aan hoor, ze had het bij jongens juist niet zo op de glad naar achter gestreken kapsels. Bryce kon bovendien alles hebben; een aantrekkelijke uitstraling die niet te doden viel. 

Said that you're afraid of heights, but you were meant to light the sky.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Alissa
Nadat Alissa de schrik van haar leven had beleefd dankzij Bryce, had ze de rust terug kunnen vinden en was aan de babbel geraakt met Dylan. Terwijl maakte ze een drankje voor haar en Clara want naar haar gevoel hadden ze veel bij te kletsen. Ze hoorde elkaar wel nog vaak, maar zien was een ander geval. Clara was dan ook vaak druk bezig met Dustin. Alissa had daarentegen meer vrije tijd omdat zij als vrijgezel doorheen het leven ging. Jammer vond ze dat niet want ze belandde vaak genoeg in kamers die ze na een nacht niet eens meer herkende. Keuze had ze genoeg en daar genoot Alissa dan ook vaak met volle teugen van. Tijdens haar gesprek met Dylan fixeerde ze haar ogen op Dustin, Bryce en Clara. Ze stonden als een groepje bij elkaar en van ver hoorde ze hun plezier. Ze beëindigde het gesprek met Dylan en liep heupzwierend naar Clara. Alissa drukte een beker in haar handen en keek de twee jongens aan. Ze hoorde Bryce nog vaag iets over zijn motor mompelen, maar veel aandacht schonk ze er niet aan. Alissa plaatste haar beker op het tafeltje die naast haar stond en trok haar leren jas uit. Binnen was het ontzettend warm, maar dat was het buiten zelf nog. Alissa hield van de zomer en de warmte. Daarom was haar huid ook mooi gebruind, maar dit kwam ook door de verre reizen die ze kon maken naar warme landen. Ze reisde zowat de hele wereld rond met haar familie en ze hadden al veel landen gezien. Ook gingen ze elk jaar skieën en je kon wel zeggen dat Alissa het snowboarden al goed onder de knie had. Ze deed dit ook al vanaf haar vijf jaar, dus ergens was het wel logisch. Ze keek van Clara naar Dustin en even vonden hun ogen elkaar waardoor Alissa haar rechtermondhoek langzaam omhoog ging. Toen Clara Dustin voor de eerste keer voorstelde, had Alissa al meteen een kleine crush op hem gehad. Maar hoe een slechte vriendin zou ze wel niet zijn als ze dit tegen Clara zou vertellen? Dankzij haar had ze Dustin uiteindelijk leren kennen en nu konden ze het goed vinden met elkaar, als vrienden. Toch voelde ze soms een bepaalde aantrekking naar hem toe en daar werd ze dan een beetje gek van. Hij kon haar dingen laten doen die niemand anders haar ooit zou kunnen laten doen. Alissa nam haar beker en met haar vrije hand trok ze Clara achter haar aan, naar buiten. Daar konden ze tenminste rustig praten met elkaar en daar had ze écht nood aan.

Bryce
'Ik had al zo'n vermoeden.' grapte Bryce en gaf Dustin hun speciale begroeting. Dan draaide hij zich tot Clara en grijnsde toen hij haar woorden hoorde. 'Gelukkig dat jij er nog bent anders is er niemand die nog om me geeft.' Bij deze woorden bond hij zijn armen rond haar lichaam en drukte een kus in haar haar. Ook haar speelse kusje voelde hij op zijn wang waardoor Bryce even kort glimlachde. Al snel voelde hij haar handen langs zijn haren heen glijden en hij knikte opgewekt. 'Je moet straks maar eens kijken hoe ze buiten staat te pronken. Er bestaat niets mooier.' zuchte hij verliefd en gluurde via de ramen naar buiten waar zijn motor stond. Toen Bryce zijn ogen op Clara richtte en haar lach zag, draaide hij grijnzend met zijn ogen. 'Maar dat heb ik al zo vaak gezegd natuurlijk.' Hij wendde zijn blik af naar Dustin en keek zijn vriend onderzoekend aan. Hij was rustiger dan anders en de sfeer die tussen de twee tortelduifjes hing, was anders dan normaal. Dustin was stiller en gelukkig kwam Alissa de sfeer wat redden en zodra de dames de kamer verlieten, haalde Bryce zijn rechterwenkbrauw op. 'Laat me raden. Er zit een haar in de boter?' vroeg hij met een redelijk serieus gezicht. Hij vond het niet zo fijn om zijn beste vriend zo te moeten zien. Vroeger toen Dustin nog niet samen was met Clara waren ze echt erg geweest. Samen gingen ze uit en versierde ze het ene meisje na de andere. Hoe later op de avond, hoe minder vaak ze elkaar zagen en dan plots verdween er één van de twee. Ze wisten goed waar de andere dan uithing, maar toch konden ze altijd op elkaar rekenen moest er iets verkeerd gegaan zijn. Die vrijheid was Dustin verloren toen hij een relatie was begonnen en Bryce kon het niet ontkennen, maar hij mistte hem. Hij was vaak samen met Clara en minder vaak bij hem. Hij begreep het wel, Clara was bloedmooi en een enorm leuk meisje dus nam hij het zijn vriend niet kwalijk. Maar de laatste tijd zag Bryce Dustin steeds ongelukkiger en daar maakte hij zich zorgen om. 

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Liv
Hoewel Liv het nu al naar haar zin had en ze wist dat het nog een leuke avond zou worden, bleven haar gedachten maar steken bij Dustin en wat er voorgevallen was. Ze hield echt veel van hem, maar soms kon hij zo verdomd onverschillig zijn. Soms viel er werkelijk geen goed gesprek met hem te voeren als het ging over hun relatie, of zijn gevoelens. Hij was niet goed met woorden, maar wel met handelingen en zijn vuisten. Het aantal gevechten waar hij op de middelbare in verzuild was geraakt was niet meer op twee handen te tellen. Dustin was snel geprikkeld en hoewel dit toch wel afgenomen was over de tijd heen, was het nog altijd aanwezig. Dustin liet haar de afgelopen tijd steeds vaker zitten, op meerdere gebieden. Dit ging van zich simpelweg niet meer interesseren in Liv's leven, tot plotseling geen zin meer hebben in een lunchafspraakje die gepland stond. Maar ook Liv speelde zo haar rol in de afstand die er tussen hen leek te ontstaan. Een relatie kwam van twee kanten, als er iets mis ging, lag dit altijd aan beide partijen. Misschien was Liv soms ook wel een beetje te fel, maar net zoals Dustin zei ze gewoon waar het op stond. Voorheen had hij daar nooit moeite mee gehad, maar nu leek hij het soms confronterend te vinden. Alsof hij de gevolgen van zijn eigen gedrag niet in wilde zien. Ze hoopte dat ze hier doorheen kwamen, eigenlijk twijfelde ze daar ook niet aan. Ze hadden al zoveel meegemaakt samen. En ondanks alles, hield ze echt veel van hem. 
'Je toekomstige vriendin heeft concurrentie, zo te horen.' Lachte Liv nog, voordat ze door Alissa naar buiten gesleurd werd. Precies waar ook Olivia wel even behoefte aan had. Bovendien was het al een tijdje geleden dat ze haar gezien had; ze hadden dus veel om over bij te kletsen. 'Hoe gaat het met je, babe? Het is al zo lang geleden dat we elkaar gezien hebben.' Sprak Liv, terwijl ze een keer liefkozend haar hand op haar schouder legde. 



Dustin
Ook hij leek hun akkefietje niet helemaal los te kunnen laten. Het was alsof er een gewicht op zijn schouders beland was die hij er niet zomaar af zou kunnen tillen. Hij hield echt zielsveel van Liv, maar op momenten zoals deze maakte ze het hem niet gemakkelijk. Bovendien had hij moeite met inzien waar hij het allemaal nog voor deed, een enorm gevaarlijke gedachte die hij altijd gelijk schrapte. Hij durfde het niet toe te laten, hij wilde Liv niet gedag zwaaien, daarvoor hadden ze veel te veel potentie en bovendien ook veel te veel doorstaan samen. Als hij terugdacht aan hun mooie momenten samen, en alles wat ze al bereikt hadden, bestond er geen énkele twijfel meer over dat Olivia goed voor hem was, maar als hij hun huidige situatie bekeek, begon het wat wankeltjes te voelen. Het was een naar gevoel dat hem een tijdje geleden beslopen was en telkens omhoog kwam als er zoiets voorviel. Dustin durfde er nooit te grondig op in te gaan, bang voor wat de conclusie dan zou zijn. 
Tijdens het kleine gesprekje dat ontstaan was, kruisten zijn ogen die van Alissa eventjes. Een glimlachje begon zijn lippen te sieren. Dustin wierp haar grijnzend een keer een knipoog toe. Ach, een beetje plagen kon toch geen kwaad? Dustin wendde zijn blik weer af en nam een slok van het drankje dat hij onderhand door iemand in zijn handen gedrukt had gekregen. Toen de dames naar buiten vertrokken weerklonk Bryce's stem weer. Een vraag die hij eigenlijk al aan had moeten zien komen. Hij zag natuurlijk meteen aan hem als er iets loos was. 'Hm-mh.' Verzuchtte Dustin bezwaard, voordat hij nog een flinke slok van zijn drankje nam; hij had het nodig. 'Het gaat bergafwaarts, man.' Mompelde hij vervolgens, duidend op hun relatie. Dustin had er moeite mee het uit te spreken, tuurlijk wilde hij niet dat hun relatie op de klippen liep. Hij zou er ook alles aan doen dit te voorkomen, maar op het moment kon hij niet uit deze negatieve sleur komen als het aankwam op hun relatie. Waar het voorheen nog geholpen had om te denken aan hoeveel geluk hij wel niet had met iemand zoals Liv, deed dit momenteel zijn werk niet meer, ondanks dat hij wist dat het waar was. 

Said that you're afraid of heights, but you were meant to light the sky.

Re: O} You try your best to calm the longing, but there are certain things you can't deny.

Alissa
Alissa was niet dom. Ze kende Clara al lang genoeg om te weten dat er iets scheelde. Toch liet ze het maar even zo, straks zullen ze het er wel over hebben. Bij Clara haar vraag, keek Alissa op van haar beker die ze net guldig tegen haar lippen had gezegd en meteen kwam er een glimlach tevoorschijn. 'Eerlijk, het gaat echt wel goed met me. Ik heb een fantastisch jaar achter de rug en al mijn examens zijn enorm goed verlopen. Ook de zomer is enorm leuk geweest.' zei ze en knipoogde hierbij. Ze wisten zo wel beide wat Alissa hiermee bedoelde. De aantal jongens die Alissa deze zomer heeft gehad, kon ze haast niet meer op haar twee handen tellen. 'Veel gereisd, maar dat verbaasd je waarschijnlijk niet.' glimlach Alissa naar haar vriendin. 'Je moet de volgende keer maar eens meekomen want volgens mij zou het niet erg zijn als je er even tussenuit kan.' Hierbij haalde ze haar wenkbrauw op en was dit een subtiele hint naar wat zich tussen Dustin en haar afspeelde. 'Is alles wel oké tussen jullie, Clara? Ik hoor je de laatste tijd ook niet meer zo vaak en dat wilt vaak zeggen dat er iets scheelt..' Alissa beet zacht op haar volle onderlip. Het kwetste haar dat Clara haar niet meer zo snel in vertrouwen nam om te vertellen wat er zich tussen haar en Dustin afspeelde. Ook al was Alissa vaak erg druk en had ze niet veel vrije tijd omdat ze nauwelijks thuis was, toch hoopte ze dat Clara wist dat ze altijd voor haar klaar zou staan. 'Als je het er niet over wilt hebben, is het ook goed. Vertel dan maar eens iets over je zomer.' Haar blik werd even afgeleid door wat er zich binnen afspeelde. De muziek werd harder gezet en Allison stond boven op de tafel uitdagend te dansen. Lachend schudde Alissa haar hoofd. Iedereen wist dat Allison niet goed tegen drank kon en de jongens vonden dat natuurlijk altijd fijn zodat ze van het vrouwelijk schoon konden genieten. Haar aandacht vestigde Alissa weer op Clara en haar keek ze onderzoekend aan.

Bryce
Bryce knikte begrijpend. 'Ik had al zo'n vermoeden..' mompelde hij zachtjes en haalde hierbij een hand doorheen zijn haar. 'Ben je nog wel gelukkig?' vroeg Bryce nadenkend aan Dustin zodat hij hier even over zou kunnen nadenken en voor zichzelf een besluit kon nemen. 'Maar weet je wat..' Bryce klopte vriendschappelijk op zijn schouder en trok hem lachend in zijn armen. 'Vanavond vergeten we onze problemen en genieten er gewoon van. Praat het straks anders uit en als het niet lukt, drink dan wat meer zodat je het vergeet.' knipoogde Bryce naar hem en stootte zijn beker tegen de zijne waarnaar hij de inhoud in één keer naar binnen kapte. Plots hoorde hij zijn andere vrienden joelen en licht grijnzend keek hij op. Daar zag hij Allison dronken op de tafel. Een lach verliet Bryce zijn mond en hij liet Dustin los. 'Dit bedoel ik dus.' zei Bryce terwijl hij zijn vriend speels aanstootte. Hij bekeek de beker van zijn vriend en zag dat deze ook leeg was. 'Eerst enkel shots en dan beerpong, deal?' Zonder op zijn antwoord te wachten, nam Bryce de lege beker uit zijn handen en liep richting de keuken. De bekers belandden in de vuilnisbak en hij nam andere, kleinere bekertjes. Hij bekeek de flessen die Alissa had gekocht en vond uiteindelijk wat hij nodig had. Met een heel assortiment aan kleine bekertjes ging hij richting zijn vriend. Even kreeg hij terug het gevoel dat zo bekend voor hem was en dat hij vroeger meer ervaarde dan nu. Het deed hem meteen denken aan die vele avonden dat zij met hun tweetjes een stap in de wereld hadden gezet. 'Shoot it.' zei Bryce terwijl hij al een bekertje in Dustin zijn handen duwde.